Μαύρος θάνατος

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μαύρος θάνατος υψώνει τα σπαθιά του στον αέρα
Κάτι λίγοι αγγέλοι ψέλνουνε μονάχα τη μέρα
Μες στη χούφτα μου χωράνε χίλια βιολιά
Στα μπαλκόνια μου αλυχτάνε μολυβένια σκυλιά

Αγκάθι δολοφονεί την καρδιά μου
Των εννιά ένα φεγγάρι κλέβει τη ματιά μου
Κανείς δεν είναι τ’ασάλευτο κρανίο μου να κόψει
Ξέχασα το χαμόγελο εκείνων που δεν έχουν όψη

Θέλω να κοιμηθώ για ένα αιώνα
Μα όλοι να ξέρουν πως δεν έπεσα στον αγώνα
Να μην ξαναπούν πως οι νεκροί δεν χάνουν το αίμα
Πως το σάπιο κορμί τους ζητάει ακόμα το ψέμα

Απ’της αντάμωσης την πύλη πικρό φαρμάκι ξεφυτρώνει
Η ομίχλη με σκεπάζει μα η θύμησή σου δυναμώνει
Σου δίνω κρίνου δροσάτου τον καημό
Κι ένα χεράκι της αγάπης μου αγνό

Προστάτεψε με κάτω απ’το πέπλο την αυγή
Κι απ’τη φρυγμένη τ’αλατιού βροχή
Αντέχω ακόμη στην αγκαλιά σου ένα δειλινό
Φλέγομαι μες στο σώμα σου και ψιθυρίζω σ’αγαπώ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-06-2009