Θεαγένης

Δημιουργός: Ιχνηλάτης, Δημήτρης Κωνσταντινίδης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μέρες και μήνες βάστηξαν. Ολάκερες βδομάδες,
οι τρικυμιές και οι βροχές και οι θεομηνίες.
Γύρω απ` όλο το νησί, σ` ακτές και σ` ακρογιάλια
πανί δεν ξαναφούσκωσε. (Των καραβιών κηδείες).
-Μήνες και μέρες βάστηξαν, βροχές και οι τρικυμίες.

Απ` την στιγμή που ρίχτηκε ο Θάσιος στο κύμα
η θάλασσα αγρίεψεν. Ο Νότος ετρελάθη.
Με τον Βορρηά αρπάχτηκε, πιαστήκανε στα χέρια.
Και ο Πουνέντης μάζεψε το γένι που εταράχθη.
-Σαν ρίχτηκε ο Θάσιος, ο Νότος ετρελάθη-.

"Ο παφλασμός τ` αγάλματος, του χάλκινου αδριάντα
ξεσήκωσε την θάλασσα". Είπανε οι νησιώτες.
"Θεοί κι Ανέμοι θύμωσαν. Ο Ποσειδώνας πρώτος.
Κι ο Δίας και ο Πλούτωνας. Γραίγοι και Απηλιώτες".
-"Ο παφλασμός τ` αγάλματος", είπανε οι νησιώτες!-

"Δεν την σηκώσαν οι θεοί, μιά τέτοιαν αδικία.
Στα Πύθια, στα Ίσθμια, την μνήμη ν` αμαυρώσουν
του Θάσιου του αθλητή, του Ολυμπιονίκη.
Αυτοί που δεν τολμούσανε κουβέντα να αρθρώσουν
στον Θάσιο τον αθλητή". -Την μνήμη ν` αμαυρώσουν-.

"Τώρα θαρρέψαν, πουν` βαθειά, στο χώμα πεθαμένος
και μαστιγώσαν τ` άγαλμα! Τον χάλκινο αδριάντα!
Κι αυτό θαρρείς ζωντάνεψε κι έγειρε μοναχό του.
Έναν τον καταπλάκωσε. Τραυμάτισε τριάντα.
-Αυτούς που μαστιγώσανε τον χάλκινο αδριάντα-.

"Οι άλλοι οι θρασύδειλοι, τρέξαν στα δικαστήρια.
Με ψέμματα και μπαμπεσιές πέτυχαν να κερδίσουν.
Το χάλκινο το άγαλμα, φριχτά μαστιγωμένο
πέρα στην μαύρη θάλασσα για πάντα να ποντίσουν".
-Οι άλλοι οι θρασύδειλοι πέτυχαν να κερδίσουν-.

Κι οι Θάσιοι κοιτάζουνε, απο τα παραθύρια
πότε θα στρώσει η θάλασσα, πότε θα γαληνέψει.
Πότε μπουνάτσα θα γενεί, να σταματήσει η μπόρα.
Τον Ποσειδώνα να σταθεί, τον Δία να τους γνέψει
στου Θεαγένη τις πληγές ψεγάδι να μην στέρξει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-06-2009