Φιλοσοφημένη οπτική γωνία

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Φιλοσοφημένη οπτική γωνία</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Φιλοσοφημένη οπτική γωνία</b><p>Δημιουργός: rosestar, <i>Ελευθερία</i><p><i> Ο ονειροπόλος άνθρωπος, σηκώνει πάντοτε πανό διαμαρτυρίας...</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>                                               [color=red][B]ΦΙΛΟΣΟΦΗΜΕΝΗ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ[/B][/color]<br />
<br />
[B][color=purple]Λίγες σκέψεις της καρδιάς που οδηγήθηκαν στον εγκέφαλο και το δεξί μου χέρι κρατώντας μία πένα, αποτύπωσα λέξεις σε ένα πολύχρωμο τετράδιο. Ποτέ δεν ήθελα να μελετώ απόψεις ανθρώπων  σπουδαίων που πάτησαν εδώ στη γη και χειροκροτήθηκαν με δόξες και τιμές και να τις υϊοθετώ, χωρίς η ίδια να εκφράσω το δικό μου πιστεύω. Ο καθένας είναι μοναδικός και αντιλαμβάνεται διαφορετικά το πως να χειριστεί διάφορες καταστάσεις στη ζωή του, αφότι έχει διαφορετική αντίληψη. Ο καθένας έχει διαφορετική οπτική γωνία. Κατακτώντας κανείς την πιο ψηλή κορυφή του κόσμου, έχει απέραντη θέα, όλα μοιάζουν χαμηλότερα από εκείνον και νιώθει κυρίαρχος. Κοιτάζοντας από ένα χαμηλό μικρό μπαλκόνι με θέα μια παλιά γειτονιά, με φτωχά παιδιά να παίζουν ξυπόλητα, ζητιανεύοντας από περαστικούς, νιώθει κανείς ότι είναι κομμάτι αυτής της ορφάνιας. Και αν όχι από πράματα υλικά, είναι ελλειπής από συναισθηματικά, από ένα χάδι, μια αγκαλιά, από στοργή και από αγάπη. Μένωντας κάποιος σε πολυτελή σαλόνια, έχοντας τον πλούτο να ρέει άφθονα, δεν υπολογίζει τον πόνο που υπάρχει στη διπλανή του πόρτα. Χάνεται στους καπνούς των πούρων του, καταστρώνοντας απάτες σε βάρος των αδύναμων και απροστάτευτων ψυχών.<br />
Σε κάποιους κάποια πράματα φαντάζουν εύκολα και απορούν χλευάζοντας με τρόπο ειρωνικό την μοναξιά, την απομόνωση και την απογοήτευση του διπλανού τους. Αποκτούν συνέχεια και δεν εκτιμούν αυτό που τους παρέχει η ζωή απλόχερα. Κάποιοι όμως δεν έχουν τίποτα και τα όνειρά τους παραμένουν ξεχασμένα σε παλαιωμένα κλειδωμένα συρτάρια. <br />
Εκείνοι όμως εκτιμούν έστω και ένα ψίχουλο που θα πέσει από το τραπέζι "των πλουσίων". <br />
Χαίρονται με ένα απλό λόγο φιλίας και παρηγοριάς από κάποιον Άνθρωπο και προσμένουν καρτερικά την ανατολή του ηλίου στη ζωή τους, που θα τους τυλίξει  σε δεσμίδες φωτός και δεν θα κρυώνουν άλλο πια.[/color][/B]<br />
<br />
[color=fuchsia][B]Ο κόσμος μέσα από τα καστανά μου μάτια.<br />
<br />
Ελευθερία  24  ετών[/B][/color]<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-06-2009</td><td valign=top></td></table><br />