Μονόλογοι. Για Πάντα

Δημιουργός: φραγκοσυριανος, Βαγγέλης Βουτσίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

Το κύμα σε ξανά' φερε σε κείνο τ' ακρογιάλι
όπως τη βραδιά που ξάφνου γνωριστήκαμε κάτω από το φεγγάρι...
ήταν μικρο μα φωτεινό ατένιζε ελπίδες
γεμόφεγγο το λένε κάποιοι πολύ ερωτευμένοι
ίσως γιατί μεγαλώνοντας φουντώνει ο έρωτας
ναι αυτό θα είναι και όταν γίνει πανσέληνος
τότε χαράζει τ' αποκορύφωμα του έρωτα
τότε σταλάζει πόθο μεθυστικό...
φορούσες ρούχα γιορτινά άσπρα και μυρωδάτα
τα ίσια σου απαλά μαλλάκια τα ανέμιζε τ' αγέρι
μα ήσουν τόσο όμορφη που όταν τα δάχτυλά μου
στα χάιδευαν ένιωθα πριγκιπόπουλο
στα' ριχνα πίσω για να δω το λαμπερό σου προσωπάκι
να το εξερευνήσω να μην ξεχάσω τη γλυκιά μορφή σου
εσύ ατένιζες το πέλαγος χαρούμενη για τον απρόσμενο
έρωτα που ήρθε από το πουθενά και όμως ήξερε η μοίρα τι έκανε....
σου φίλησα κάθε πόντο του προσώπου σου
μέχρι και τα ματάκια η άχνα από τα χείλη σου έγινε ένα
με τη δική μου η γεύση ήταν σαν κοκτέιλ που δεν ξεδιψάς
ίσως η μοίρα μας το κρατούσε μυστικό όλα αυτά τα χρόνια
ίσως μας ανταμείβει για να λησμονήσουμε τα περασμένα
ίσως να ψάχναμε ο ένας τον άλλο μέσα απ' τα παραμύθια....
μα όλα αυτά δεν με ενδιαφέρουν τώρα που βρήκα τον έρωτα
τον γλυκό στάλαχτο π' αναζητούσα χρόνια που λαχταρώ να ζήσω
μαζί σου ήλιο χαμόγελο μου ροδαλή μου ανατολή....
σ' αγαπώ ναι σ' αγαπώ τελευταίε έρωτά μου
δεν ντρέπομαι να το φωνάξω σε όλη την πλάση
σ' αγαπώ για πάντα μέχρι ν' ανοίξουν οι ουρανοί και να μας αγκαλιάσουν
μέχρι να μας πάνε στη γειτονιά των αγγέλων να ζήσουμε αιώνια αγάπη...
σ' αγαπώ στοργή μου ποτέ δεν θα κουραστώ να στο λέω
σ' αγαπώ χαρά μου άνοιξη της καρδιάς μου σ' αγαπώ....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-06-2009