Ξημερώνει Ανάσταση

Δημιουργός: petros

δυσκολη η στιγμη του χορισμου ειδικα αν χοριζεις με τον χειροτερο τροπο,τραβας τον δικο σου γολγοθα σταυρωση, και εχεις μονο να ελπιζεις στην ανασταση (που σε μενα δεν ηρθε ποτε)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έχω ένα τραγούδι για να πω
μα είναι το στόμα μου κλειστό να το εκφράσει,
πόσα έχω χάσει?
Και οταν κερδίζω κάτι ξανά
τα μάτια κλείνουν ορμιτικά
και το μυαλό θολώνει,
και ζω στο χιόνι.
Μέσα στην παγωμένη φυλακή
που έβαλε αύτη τον εαυτό μου να βιώνει.
Ψυχή μου μόνη,
έψαξα μα δε σε βρείκα πουθενά
στον Θερμοπίλων τα στενά
πολεμάω μόνος μου το Εφιάλτη.
Η φώνη της ακόμα με μεθά
και πάνω στον δικό μου γολγοθά
την είδα την αγάπη που είχα για 'κείνη να σταυρώνει.
Όσα της έδωσα πετά
όσο την βλέπω με πονά
καρδιά μου κάνε κάτι,
κάνε κράτι.
Κ'όπως είσαι στο σταύρο σήκω τα μάτια σου ψιλά
κοίτα τον ουρανό ξανά,
το ηλειοβασίλεμα βγαίνει,ξυμερώνει
μην σταματάς καρδιά,μην σταματάς,
τελειώνει κ'αυτή η παράσταση,
κράτα,κράτα καρδιά
ξυμερώνει Ανάσταση...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-03-2005