Καις και κλαις Υμηττέ

Δημιουργός: EleutheriaPL, Elżbieta Flisak

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πολλές φορές
Με έβλεπες να κλαίω
Δεν είναι και ωραίο
Που καις και κλαις

Τόσα Σαββατοκύριακα μου δίνεις πίσω την κλεμμένη μου ζωή
Από το Σύνταγμα ήδη σε βλέπω να με προσμένεις
Ακίνητος υπομονητικός φιλότιμος

Ακουμπώ πάντα πάνω στην πέτρινη σου πλάτη
Χτενίζω με το χέρι τα άγρια σου χόρτα
Ακούω σιγά να ανασαίνεις

Με το μάγουλό μου κρυμμένο στο ηλιόλουστο σου μπράτσο
Σε μια γωνιά που ξέρουμε μόνο εμείς οι δύο
Και χελώνες και χελιδόνια και χορτάρι

Χιλιάδες λουλουδάρες - μέσα σε κάθε μια μέλισσα
Της αφήνω το “φόρο” – ένα κομμάτι φράουλα
Για να μη μου φάει τα πάντα

Σαν με βάση μιας απόρρητης συμφωνίας μεταξύ μας
Ποτέ δε ρίχνεις ούτε σταγόνα βροχή πάνω μου
Κλείνει το λεωφορείο - και τότε ξεσπάς

Μες τα μαύρα σύννεφα μένει η τραυματισμένη σου πλάτη
Και αντέχει αιχμές κεραιών που σου έμπηξαν οι Λίλιπουτ
Όταν σε έδεσαν με ταινίες δρόμων να μην τους φύγεις

Μην κλαις

Την Άνοιξη θα τρέξω πάλι με μια τσάπα σαν όπλο στη ζώνη
Με οργή θάρρος και πείσμα ενός στρατιώτη της άμυνας
Πηδώντας στο πλάι να σωθώ από τα τανκ-αυτοκίνητα

Αξίζει να ζήσω έστω μόνο για να φτάσω πάλι στην κορυφή σου
Να δω μυριάδες εθελοντές να δεντροφυτεύουν και ποτίζουν
Αν και αύριο θα φτάσει μια γόπα να τα ματαιώσει όλα

Άνισος είναι ο πολεμός
Εκτός αν εσύ
Μια μέρα

Θα ξυπνήσεις θα κάτσεις θα σηκωθείς
Θα τινάξεις τις αιχμές να παίζουν αλλού
Θα σπάσεις τις ταινίες να μη σε εμποδίζουν

Τα quad σα χιτινισμένοι εξωσκελετοί θα πετάξουν
Πάνω σε κάποια Βρωμόνοια όπου αλήθεια ανήκουν
Και ο απότομος άνεμος θα σβήσει τις φλόγες για πάντα

Θα επιζήσει η Βούλα
Θα επιβιώσει κι η Καισαριανή
Αφού το μόνο που θέλουν είναι ήσυχη ζωή

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-06-2009