Μες στ'όνειρο έζησα

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μες στ’όνειρο έζησα και ζώ
Και δεν πρόκειται να βγώ
Παρα μόνο για να πεθάνω
Στην άκρη ενός κόσμου που δεν γνώρισα και τώρα χάνω

Ακούγεται το σφύριγμα ενός τρένου που φτάνει
Για ποιά αναχώρηση ή ποιά επιστροφή
Το χέρι του δήμιου εφάνη
Σκοτεινή η νύχτα απόψε ουτε ενα άστρο τι θα συμβεί

Πανάρχαιο έγκλημα φριχτό
Που το πρωτοείδαν οι τυφλοί
Μαχαίρι καρφωμένο στο μυαλό μου άγριο φονικό
Της αγωνίας μου ανεξήγητη υπερβολή

Αγάπησα με πάθος κάποια που δεν γνώρισα ποτέ
Κάθε βράδυ αποκοιμιέμαι μ’ένα μυσήριο αγκαλιά
Έτσι σε γνώρισα αβάσταχτε καημέ
Περιπλανιέμαι δακρυσμένος μαζεύοντας νοήματα κρυφά

Μα δεν μετανιώνω που σε αγάπησα καρδιά μου
Του ωραίους σου καιρούς που θάρθουν προτιμώ ν’αναπολώ
Να στενάζει στο άγνωστο η ματιά μου
Και να λέω ας είναι και με φωνή βραχνή το σ’αγαπώ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-06-2009