Εφτά μαχαίρια

Δημιουργός: mytilinia, georgia simini

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΕΦΤΑ ΜΑΧΑΙΡΙΑ


Στo αποψινό το ραντεβού, βρέθηκα μονάχος
δεν ήθελε λέει να έρθει ο ίδιος μου ο εαυτός.
Βούλιαξα στ' αποτσίγαρα, μεσ' την καυτή τη στάχτη
και ένιωσα να γίνεται, χώμα ο εγωισμός!

Ο εαυτός μου δάκρυσε, δεν θέλησε να έρθει
κουράστηκε μαζί μου και είπε να χαθεί.
Μοναδική παρέα μου, τα αστέρια , το φεγγάρι
κι αυτή η μελωδία, αλάτι στην πληγή.
(Ρ)
Εφτά μαχαίρια έπιασα, στη τσέπη να κρατάω
τα έξι για τους άλλους, να τους μπήξω στη καρδιά.
Τα στερνά τα λόγια μου, σα δηλητήριο στάζουν
μα εύχομαι να βρουν κι αυτοί, γρήγορα γιατρειά!

Μα απ' όλα το πιο κοφτερό, το κράτησα για μένα
μήπως και κόψω μια ζωή, που άδικα περνά.
Εφτά μαχαίρια μ' έκαναν να μοιάζω δολοφόνος
και ξέρω η τιμωρία μου, θα είναι πολύ βαριά.

Εφτά μαχαίρια, εφτά πληγές, απάνω στη ψύχή μου
και δάκρυα που καίνε και τύψεις σαν καρφιά.
Μα δέντρο ζωής γεννήθηκε, μεσ' την υγρή ματιά μου
και πρέπει ο θάνατος να' ρθει, για να' βγει φυλλωσιά!


ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΙΜΙΝΗ

=================================================================

Δεν θέλω κανείς να μου πει πως μ’ αγαπάει
και πως για μένα τις νύχτες του περνά!
Στη μοναξιά του εμένα πως γυρεύει
και όνειρα ζωής, πλέκει και υφαίνει!

Δεν θέλω πια κανέναν, να λέω πως αγαπώ
να πίνω και για’ κεινον να παραμιλώ!
Να λέω τ’ όνομα του, μαζί μ' έναν λυγμό
να νιώθω πως θέλω να’ μαι, το άλλο του μισό!
(Ρ)
Μα θέλω τόσο τρελά να αγαπήσω και να αγαπηθώ
να βλέπω μέσ’ το βλέμμα του, τον ίδιο το θεό!
Να γίνομαι καυτή σταγόνα κι αυτός ωκεανός
και γύρω να μας ραίνει του Αρχάγγελου το φως!
Ζητάω μια χάρη, σε αυτή τη γήινη ζωή
να’ ρθει πια ο καλός μου, ανάσα στην ψυχή!
Εκείνος, που θα μ’ έχει στη ζωή του φυλαχτό
κι εμένα θα λατρεύει σε γη και ουρανό!


ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΙΜΙΝΗ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-06-2009