Νεράιδα της Λίμνης

Δημιουργός: BioTheologos, Theologos

πού να 'σαι τώρα Νεράιδά μου;...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μπροστά στη Λίμνη των Παθών που ζω
Εσένα να φανείς προσμένω.
Νεράιδά μου ολόφωτη Εσέ να δω
να ξεπροβάλλεις αναμένω.

Κοιτώ τα γαλανά νερά
που το θαμπό φεγγάρι εφωτίζει.
Καθρέφτης των ψυχών η ξαστεριά
μα να, βροχή και σύννεφα, ο Ουρανός δακρύζει.

Και σαστισμένος από το ξαφνικό
που σκοτεινός απέμεινα, Εσένα πάλι εφωνάζω,
πετώντας πέτρες μέσα στο νερό
με βία να σε βγάλω.

Και τα νερά ταράχθηκαν
εβγήκες μυστικά και είπες,
φέρε σε Με τα πάθη που σε τυραννάν,
μα πρόσεχε τις άτεγκτες τις Μοίρες.

Αυτά είπες και έφυγες
στα βάθη Σου πια χαμένη.
Τα πάθη πήρες κι έκρυψες
σε Λίμνη παγωμένη.

Κοιτώ τα γαλανά νερά
που μια Σκιά τα εφωτίζει.
Καθρέφτης των ψυχών η ξαστεριά
ο Ουρανός γελά, πανηγυρίζει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-06-2009