Και τόσα χρόνια μοναξιάς πώς να τ’ αντέξω
Όταν σε είδα στο εργοστάσιο απ’ έξω,
Τα μάτια σου δυο ζωγραφιές, μοιάζουν με οπτασία,
Μα στην καρδία μου μαχαιριές, ή είναι φαντασία;
Η ψυχή μου το γαλάζιο, στην άμμο ψάχνω βοτσαλάκια
Ένα καράβι που ‘ναι άδειο, στοιχειωμένα τα πυργάκια.