Nyxta Σκοταδι

Δημιουργός: hahis1, peiraioths

Ολα εχουν μεινει αδεια κι ερημα.ολα εχουν αλλαξει δυστηχως.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Νυχτα σκοταδι χαλασμος βροντες κι αστροπελεκια
και γω στους δρομους μοναχος ψαχνω σ ολα τα στεκια
--------------------------------------------------------------------
Ψαχνω να βρω οσα εχασα κι οσα παιδι που ειχα
στης δραπετσωνας τα στενα
στων ταμπουριων τους δρομους
μα βρηκα μονο γεροντες με τους σκυφτους τους ωμους
---------------------------------------------------------------------
Νυχτα σκοταδι και βροχη κι ολα ενα μαυρο πεπλο
κυταζω τον οριζοντα μα τιποτα δε βλεπω
------------------------------------------------------------------
Κυτω σε ολες τις γωνιες και σ ολα τα κουτουκια
μηπως και βρω τους φιλους μου
των παιδικων μου χρονων
ομως δε φαινεται κανεις στη σκοτεινια των δρομων
-----------------------------------------------------------------
Νυχτα σκοταδι και φυσσα αερας λυσσασμενος
κι εγω ακομα τριγυρνω μεσα σε ξενους ξενος
------------------------------------------------------------------
Ξενος σε καποια γειτονια που ητανε δικη μου
πριν φυγω και πριν να χαθω
πριν χασω την ψυχη μου
στους δρομους που περπατησα που γελασα και δακρυσα
--------------------------------------------------------------
Νυχτα σκοταδι κι η καρδια παγωνει και ποναει
κι η μοναξια ιδια θηλεια ελπιδες που κρεμαει
--------------------------------------------------------------------
Θηλεια δεμενη αψηλα μ εναν τεραστιο κομπο
πνιγει ελπιδες κι ονειρα
σκοτωνει αναμνησεις
και μας αφηνει μοναχους τρενο παλιο χωρις τροχους
-----------------------------------------------------------------------
Ηρθα να βρω τους φιλους μου μα μοναχα τσιμεντα
βρηκα εκει που επαιζα στου γεραλη την τεντα
----------------------------------------------------------------
Εκει που πρωτοενοιωσα το πρωτο χτυποκαρδι
και γελαγε ο γεραλης
που μαντεψε τι εχω
πως της τασιας η καρδια με εκανε να τρεχω
-----------------------------------------------------
Βρεχει βροντα ο ουρανος και γω ψαχνω ακομα
ν ακουσω μια γνωστη φωνη που ναχη λιγο χρωμα
-----------------------------------------------------------------
Χρωμα απο κεινον τον καιρο της πρωτης μου της νιοτης
που της τασιας η καρδια
κι η σχολικη της η ποδια
μ εκανε ναμαι ηρωας μ εκανε ναμαι ιπποτης
--------------------------------------------------------
Ομως δε βρηκα τιποτα ολα ειναι χαμενα
και τιποτα δεν εμεινε
που να θυμιζει εμενα
γυρισα πισω κι εφυγα
και κλεισστηκα και παλι
σε κεινον το μικροκομο
που ειμαι κλεισμενος χρονια
κυτωντας το κεφαλι μου
πουρθαν τα πρωτα χιονια
------------------------------------------
-

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-06-2009