χαρακτήρες επιθέτων

Δημιουργός: anuya, Diogenees

βεβαιώνω οτι αντικειμενικά συνέγραψα όλο αυτό, χωρίς καμιά υποκειμενική εύνοια ή δυσμένεια.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[font=Palatino Linotype][color=black]Αυτά που εδώ γράφω, πουθενά δέν τα άκουσα και πουθενά δέν τα διάβασα, είναι παρατηρήσεις που άρχισα να κάνω ήδη απο τα μαθητικάμου χρόνια. Όταν κάποτε μελέτησα το μεσοαμερικό ημερολόγιο, είδα οτι μέσῳ αυτού μπορούσα να συστηματοποιήσω τις παρατηρήσειςμου. Οι ίδιοι οι λαοί της Αμερικής δέν έκαναν κανένα συσχετισμό φθόγγων με ζώδια, αλλα ο ίδιος συσχέτισα τις αρθρωτικές θέσεις με τα 5 στοιχεία της κινέζικης παράδοσης, και εν συνεχεία τους βασικούς αρθρωτικούς τρόπους με τα 4 στοιχεία και τα αντίστοιχα σημεία του ορίζοντα της μεσανατολικής παράδοσης. Πολύ αργότερα βρήκα οτι υπάρχει ένα κινέζικο σύστημα αντιστοίχησης των 5 στοιχείων στις 5 βασικές αρθρωτικές θέσεις, αυτό δέν το πήρα απο εκείνους ούτε εκείνοι απο εμένα, στην αλήθεια φτάνουν διαφορετικοί άνθρωποι απο διαφορετικούς δρόμους.
Ο συσχετισμός που έκανα των 20 αμερικανικών ζωδίων με τα βασικότερα σύμφωνα, είναι ώς εξής:
1. Cipactli «Αλλιγάτορας», Ανατολή =στιγμικός φθόγγος, νερό =χειλικός φθόγγος, Π.
2. Ehecatl «Άνεμος», Βορράς =εξακολουθητικός φθόγγος, φωτιά =υπερωικός φθόγγος, $.
3. Calli «Οικία», Δύση =έρρινος φθόγγος, ξύλο =ιστιακός φθόγγος, ŋ
4. Cuetzpalin «Σαύρα», Νότος =υγρός φθόγγος, μέταλλο =οδοντικός φθόγγος, Λ.
5. Coatl «Φίδι», Ανατολή =στιγμικός φθόγγος, γή =προφατνιακός φθόγγος, ,t.
6. Miquiztli «Θάνατος», Βορράς =εξακολουθητικός φθόγγος, νερό =χειλικός φθόγγος, φ.
7. Mazatl «Ελάφι», Δύση =έρρινος φθόγγος, φωτιά =υπερωικός φθόγγος, Њ.
8. Tochtli «Λαγός», Νότος =υγρός φθόγγος, ξύλο =ιστιακός φθόγγος, R.
9. Atl «Νερό», Ανατολή =στιγμικός φθόγγος, μέταλλο =οδοντικός φθόγγος, Τ.
10. Itzcuintli «Σκύλος», Βορράς =εξακολουθητικός φθόγγος, γή =προφατνιακός φθόγγος, ,S.
11. Ozomahtli «Πίθηκος», Δύση =έρρινος φθόγγος, νερό =χειλικός φθόγγος, Μ.
12. Malinalli «Χορτάρι», Νότος =υγρός φθόγγος, φωτιά =υπερωικός φθόγγος, Љ.
13. Acatl «Καλάμι», Ανατολή =στιγμικός φθόγγος, ξύλο =ιστιακός φθόγγος, Q.
14. Ocelotl «Λεοπάρδαλη», Βορράς =εξακολουθητικός φθόγγος, μέταλλο =οδοντικός φθόγγος, θ.
15. Cuauhtli «Αετός», Δύση =έρρινος φθόγγος, γή =προφατνιακός φθόγγος, ,n.
16. Cozcacuauhtli «Γύπας», Νότος =υγρός φθόγγος, νερό =χειλικός φθόγγος, W.
17. Ollin «Ταραχή», Ανατολή =στιγμικός φθόγγος, φωτιά =υπερωικός φθόγγος, k.
18. Tecpatl «Πέτρινο μαχαίρι», Βορράς =εξακολουθητικός φθόγγος, ξύλο =ιστιακός φθόγγος, χ.
19. Quiahuitl «Βροχή», Δύση =έρρινος φθόγγος, μέταλλο =οδοντικός φθόγγος, Ν.
20. Xochitl «Άνθος», Νότος =υγρός φθόγγος, γή =προφατνιακός φθόγγος, ρ.

Βέβαια, στο σύνολο των γλωσσών υπάρχουν πολύ περισσότερα σύμφωνα, αλλα όποιο κι άν είναι θα μοιάζει με κάποιο απο τα παραπάνω 20. Όποιος γνωρίζει τη σημασία των σημείων του ορίζοντα και των αντίστοιχων τεσσάρων στοιχείων της δικήςμας παράδοσης, καθώς και των 5 στοιχείων της κινέζικης παράδοσης, καθώς επίσης τη σημασία των Αζτέκικων ζωδίων που παρατέθηκαν παραπάνω, θα γνωρίσει και τη σημασία των αντίστοιχων φθόγγων που δίνονται. Όπου ήταν δυνατόν, παρέστησα τους φθόγγους με ελληνικά γράμματα, αλλού αναγκάσθηκα να χρησιμοποιήσω λατινικά, ενίοτε και κυριλλικά.
Η Κοινή Νέα Ελληνική γλώσσα έχει τα εξής σύμφωνα:
Q Qh G Gh (ŋ μόνο πρίν απο άλλα ιστιακά, εννοώ οπίσθια υπερωικά), K Kh C Ch Nj, Ts S Dz Z, T Th D Dh N, P F B V M, (J μόνο όταν δέν έπεται φωνήεν) R L Lj. (Σε διαλέκτους διατηρούνται πολλά ακόμη σύμφωνα).
Ο χαρακτήρας του ανθρώπου προδίδεται πρωτίστως απο τον χαρακτήρα του επιθέτουτου. Το μικρό όνομα έχει δευτερεύουσα σημασία, και εκείνη δέν προκύπτει τόσο απο τους φθόγγους, αλλα περισσότερο απο την ετυμολογία του ονόματος. ΏΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΕΠΙΘΕΤΟΥ ΝΟΕΙΤΑΙ ΤΟ ΣΥΜΦΩΝΟ ΤΗΣ ΛΗΓΟΥΣΑΣ (χωρίς το τελικό ς, που είναι σχεδόν σε όλα τα ελληνικά επίθετα).
Τώρα θα εξετάσουμε τα στους χαρακτήρες ελληνικών επιθέτων σύμφωνα.
Q είναι αρκετά συνηθισμένο, προπάντων στα μανιάτικα εις –άκος. Το Αζτέκικο ζώδιο «Καλάμι» που βλέπεται στον πίνακα, σημαίνει καλάμι χρησιμοποιούμενο για όπλα, όπως βέλη, και ξυράφια. Οι άνθρωποι αυτού του ζωδίου θεωρούνται ιδανικοί πολεμιστές, το χτύπηματους με λόγια ή έργα είναι κοφτερό, το ίδιο και η νόησητους, βλέπουν μακριά και δέν πιάνονται κορόιδα. Βέβαια, με όλη αυτή τη συμπεριφορά κάνουν εύκολα εχθρούς.
Το Qh (χ στον πίνακα) αντιστοιχεί στο «Πέτρινο Μαχαίρι», δείχνει δυναμισμό και θαυμαστές ικανότητες. Θεωρητικά, αυτός ο άνθρωπος είναι καμωμένος για να νικά, άν και, ώς σπάνιος χαρακτήρας επιθέτου, δέν ξέρω αρκετά παραδείγματα για να το επιβεβαιώσω.
G είναι το ηχηρό του Q, ο χαρακτήρας αυτός είναι πολύ δυναμικός, πείσμων, φαίνεται πολύ εγωιστής, ωστόσο δέν θέλει και να αδικήσει.
Gh (γα, γο, γου) είναι το ηχηρό του χ. Όχι συνηθισμένος χαρακτήρας, απο λίγες περιπτώσεις που θυμάμαι, μπορεί να καταφέρει μεγάλα πράγματα και να ανέλθει ψηλά στην κοινωνία, αρκεί να έχει μυαλό. Ο φθόγγος αυτός προσδίδει έντονο φιλότιμο στο Λ στη κατάληξη –ογλου, ελέγχοντας έτσι την αναξιοπιστία του Λ.
Το ŋ δέν υπάρχει ώς χαρακτήρας σε ελληνικά επίθετα. Συσχετίζοντας με το ζώδιο «Οικία», πρέπει να σημαίνει τον ιδανικό οικοδεσπότη, αρρενωπός και έντιμος, στηρίζει το σπίτιτου και κάθε τί για το οποίο είναι υπεύθυνος.
Κ, πρόσθιο υπερωικό (κε, κι), είναι προπάντων συνηθισμένο στα κρητικά επίθετα (-άκης). Απο όλα τα σύμφωνα αυτό είναι το πιό τυπικά αρσενικό, παρορμητικός, εξωστρεφής, απότομος χαρακτήρας, με έντονες επιθυμίες, γρήγορες αντιδράσεις, το αντίστοιχο ζώδιο σημαίνει «σεισμός». Λέγεται οτι οι γυναίκες αυτού του ζωδίου είναι χαζές. Δέν είναι χαζές, απλώς έχουνε τάσεις και συμπεριφορές που θεωρούνται τυπικά «ανδρικές», γι’ αυτό ξεφεύγουν απο το πρότυπο της γυναικείας φρονιμάδας.
Kh (χι, χε), δέν είναι συνηθισμένος χαρακτήρας ελληνικού επιθέτου. Αντιστοιχεί στο ζώδιο «Άνεμος». Απο λίγο που έχω παρατηρήσει, ο χαρακτήρας αυτός δείχνει μιά σοφία ιδιάζουσα, που ο περίγυρος δέν καταλαβαίνει, και έτσι τα άτομα αυτά φαίνονται πολύ ιδιόρρυθμα, και μπορεί να χαρακτηρισθούν τρελλοί, ενώ είναι διορατικότεροι απο τους άλλους.
C (γκε, γκι), όχι συνηθισμένος χαρακτήρας, πρέπει να είναι σάν το Κ (βλέπε ανωτέρω), αλλα με περισσότερο δυναμισμό, άρα ευστάθεια.
Ch (γε, γι) Δέν έχω αρκετό υλικό για να κάνω σαφείς παρατηρήσεις, αλλα φαίνεται πως είναι όπως είπα στο Kh, μόνο με περισσότερο δυναμισμό, άρα ευστάθεια. Γενικά οι ηχηροί φθόγγοι δείχνουν ευστάθεια.
Nj, είναι το Њ του πίνακα, (προφορά: νιά, νιό) ζώδιο «Ελάφι». Ώς μή συνηθισμένος χαρακτήρας, δέν έχω αρκετό υλικό για να εκφέρω εμπεριστατωμένη γνώμη, το ζώδιο «Ελάφι» σημαίνει τον άνθρωπο που μυρίζεται απο μακριά τον κάθε κίνδυνο, άρα είναι κατα βάθος δειλός, και έχει μεγάλη ευκινησία και ταχύτητα.
Ts μαρτυρά χαρακτήρα σάν του S (βλέπε παρακάτω), αλλα πιό δυνατό και στέρεο, εμπνέει φόβο στους άλλους έτσι που δέν θα τολμούσε κανείς να βλάψει ή να ειρωνευθεί ένα τέτοιο άτομο.
S είναι φθόγγος παραπλήσιος του ζωδίου «Σκύλος», με μιά λέξη αυτός είναι ο πιό φιλικός χαρακτήρας. Έχει μπέσα στο λόγοτου, προσελκύει τους άλλους με τη φιλικότητα που αποπνέει.
Dz (τζ) δείχνει χαρακτήρα σάν του Z (βλέπε παρακάτω) αλλα πιό δυνατό και στέρεο, δίνει στους άλλους να καταλάβουν οτι δέν μπορούν να τον προσβάλουν ή να τον εκμεταλλευθούν.
Z (ζ), απο όλους τους νεοελληνικούς φθόγγους αυτός είναι ο πιό ερωτικός, το άτομο με τέτοιο χαρακτήρα στο επίθετο αποπνέει ερωτισμό, προσελκύει τους άλλους με τη γλύκα της προσωπικότηταςτου. Είναι άτομο πλούσιο σε ζωτική ενέργεια.
T, οι οδοντικοί φθόγγοι αντιστοιχούν στο μέταλλο που σημαίνει απαίτηση δικαιοσύνης. Χαρακτήρας οδοντικό δέν μπορεί να αδιαφορήσει για τους άλλους, δέν μπορεί να σταθεί μόνος χωρίς να νοιάζεται για όλες τις κοινωνικέςτου σχέσεις. Ο χαρακτήρας Τ δείχνει ευθύτητα, δέν θέλει να κάνει σε κανέναν κακό, αλλα και δέν ανέχεται να αδικηθεί.
Th (θ), δέν θυμάμαι κανένα άτομο με τέτοιο χαρακτήρα στο επίθετο, θεωρητικά ο φθόγγος αυτός σημαίνει τον αυστηρό δικαστή.
Ο Μακρυγιάννης αναφέρει κάποιον πολεμιστή ονόματι Γιάννης Σπαθής "αληθινά σπαθί ντιμισκί πολυτίμητο ήταν" λέει, γνωστός είναι επίσης ο κωμωδιογράφος Δημήτρης Ψαθάς, γνωστός για την ακεραιότητα του χαρακτήρατου, απλώς δέν θυμάμαι να έχω προσωπικά γνωρίσει άτομο με χαρακτήρα θ στο επίθετότου. Υποθέτω πως είναι άτομα με ανώτερο χαρακτήρα, τίμια κ δίκαια.
D, (ντ), είναι σάν το Τ, αλλα ηχηρό, που σημαίνει ένταση και πείσμα. Έχει ανάγκη να φαίνεται, και νοιάζεται υπερβολικά «τί θα πούν οι άλλοι για εμένα». Συνηθισμένος χαρακτήρας σε ιαπωνικά επίθετα (Terada, Ikeda, Kunieda, κλπ), που προδίδει την βαθειά έγνοια των Ιαπώνων «τί θα πούν οι άλλοι». Στα ελληνικά δεδομένα, τέτοιοι τύποι είναι ιδιαίτερα επιδεικτικοί.
Dh (δ), απο τους πιό συνηθισμένους ελληνικούς χαρακτήρες, προπάντων στα εκ Μικρασίας -άδης και –ίδης. Άτομα συχνά όχι αγαπητά εξ αιτίας των απαιτήσεων που έχουν απο τους άλλους, και εξ αιτίας των ιδιοτροπιώντους, ωστόσο με γνήσιο αίσθημα δικαιοσύνης. Όπως το θ, έτσι και το δ δικάζει μέσατου, και κρίνει πολύ καλά τους άλλους, αλλα όχι εξ ίσου καλά τον εαυτότου. Παρά τα ελαττώματατου, ένα τέτοιο άτομο έχει τη μεγαλύτερη αξιοπιστία, οι άλλοι ξέρουν πολύ καλά με τί άτομο έχουν να κάνουν. Ocelotl δέν είναι ακριβώς «λεοπάρδαλη», είναι ένα αιλουροειδές μεγαλύτερο απο γάτα που ζεί στα ορεινά της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής. Το ζώδιο αυτό λέγεται οτι μπορεί να «τρώει τη βρωμιά», που σημαίνει οτι έχει και την υπέροχη δύναμη να συγχωρεί, αρκεί να του δείξεις οτι το σφάλμα ήταν ακούσιο και μετανοημένο.
N, συνηθισμένος χαρακτήρας σε ελληνικά επίθετα. Το Ν, καθώς λένε οι αναλυτές του ρουνικού αλφαβήτου, σημαίνει need, ανάγκη. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν έντονη ανάγκη απο τους άλλους ανθρώπους, δέν μπορούν να διανοηθούν τη μοναξιά. Προσπαθούν να είναι δίκαιοι στις σχέσειςτους, άν και κάποτε δέν το καταφέρνουν. Τα άτομα αυτά είναι απο την πρώτη ματιά συμπαθητικά, κάνουν πολύ καλή παρέα. Η ανάγκη, διάβασα κάπου, είναι κάτι καλό όταν το φροντίσεις απο νωρίς. Είναι κακό, όταν το αφήσεις ανικανοποίητο. Σε περίπτωση που στερούνται, αυτά τα άτομα γίνονται επιθετικά κατηγορώντας τους άλλους οτι δέν είναι εντάξει. Η αυτοκριτική είναι για όλους δύσκολη. Δύσκολα κι αυτά τα άτομα θα επικρίνουν τον εαυτότους που δέν φρόντισαν αρκετά έγκαιρα για τις ανάγκεςτους.
P (π), οι χειλικοί φθόγγοι δείχνουν μιά βαθύτερη σοφία που υπερβαίνει τα όρια του αισθητού, υλικού κόσμου. Οι φθόγγοι αυτοί δείχνουν μιά αντίληψη του θανάτου που δέν την έχουν οι άλλοι άνθρωποι, και στο υποσυνείδητοτους έχουν το σέξ ώς δύναμη υπέρβασης του θανάτου. Γι’ αυτά τα άτομα το σέξ έχει μεγαλύτερη σημασία απο ό,τι για τους υπόλοιπους, και η σεξουαλικότητατους είναι συχνά τροπον τινά «παραβατική».
Ειδικότερα ο φθόγγος Π, είναι ο χειρότερος φθόγγος έπειτα απο το Λ. Η παρουσία του φθόγγου π δείχνει απομόνωση, και γενικότερα κακοτυχία στη ζωή. Το χειρότερο είναι όταν ο φθόγγος βρίσκεται στη λήγουσα, και μάλιστα χωρίς συνοδεία άλλου συμφώνου. Μπορεί να είναι ορφάνια, μπορεί διαζύγιο, μπορεί έλλειψη αληθινών φίλων, το άτομο είναι απομονωμένο, δέν μπορεί να επικοινωνήσει με τους άλλους πέρα απο ένα επιφανειακό επίπεδο. Είναι απορροφημένο στο δικότου πόνο και στο δικότου πόθο, έτσι που δέν νιώθει τον πόνο και τον πόθο των αλλονών, έτσι και οι άλλοι δέν νιώθουν τον δικότου πόνο κ πόθο. Ακόμη και στην αρχή του ονόματος ο φθόγγος π είναι κακός. Ειδικότερα το πρόθεμα Παπα- είναι πολύ κακό. Στα σανσκριτικά Paapa σημαίνει αμάρτημα. Αυτά τα άτομα καταλαβαίνεις οτι έχουν έρθει στη ζωή για να πληρώσουν παλιές αμαρτίεςτους, άν και συχνά στις παλιές προσθέτουν καινούργιες. Καλύτερος, άν και όχι χωρίς κινδύνους, είναι ο φθόγγος μπ (βλέπε παρακάτω).
F, ο φθόγγος αυτός αντιστοιχεί στο ζώδιο «θάνατος», όπως και ο φθόγγος β. Το ζώδιο αυτό δίνει την ευρύτερη και βαθύτερη επίγνωση της κάθε είδους δυστυχίας, πράγμα που φέρνει διστακτικότητα και σοβαρότητα. Βαριά σοβαρότητα αποπνέουν αυτά τα άτομα, «δέν είναι για να παίζουμε, δέν είναι καιρός για παιχνίδια». Αυτά τα στοιχεία μπορεί να λειτουργήσουν και θετικά, ωστόσο θετικότερα λειτουργούν στον φθόγγο β. Στο φ, συνήθως βρίσκουμε κάτι να μήν πηγαίνει καλά στο άτομο, σάν να επισκιάζεται απο κάποια βαριά μοίρα με την οποία παλεύει.
B (μπ), ο φθόγγος αυτός προσδίδει μιά ψυχρότητα παρόμοια με του Π, αλλα το μπ είναι σαφώς καλύτερο. Όπως και στο π, το άτομο έχει συναίσθηση των κινδύνων και της δυστυχίας, αλλα το μπ έχει και δυναμισμό ωστε να προλάβει τον κίνδυνο και να αντιμετωπίσει τη δυστυχία, έτσι συνήθως ξεπερνάει την απομόνωση στην οποία μένει το π. Το μπ νιώθει το κρύο, αλλα κινείται για να ζεσταίνεται.
V (β), ο φθόγγος αυτός έχει τα χαρακτηριστικά του φ που είπαμε, αλλα το β είναι πιό καλύτυχο γιατί ευκολότερα ξεπερνάει την απαισιοδοξία με τη δράση.
M, είναι ίσως ο πιό θαυμαστός χαρακτήρας στα επίθετα. Αυτά τα άτομα σφύζουν απο ζωή, απο ταλέντο, απο κίνηση. Δέν υπάρχει τίποτε που να μήν το καταφέρνουν άν επιδοθούν σ’ αυτό. Κοινωνικότατα άτομα, δέν θα βρείς ποτέ μόνοτου ένα τέτοιο άτομο. Σ’ αυτό ενεδρεύει και κάποιος κίνδυνος: χρειάζεται κάποια μόνωση προκειμένου να καλλιεργήσεις τα ταλέντασου. Όταν αυτά τα άτομα καλλιεργούν τις ικανότητεςτους για καλούς σκοπούς, θαυματουργούν αληθινά. Ει δε μή, οι άλλοι λένε: «ένα τέτοιο υπέροχο άτομο, τί κρίμα να μήν αξιοποιεί πλήρως τις ικανότητέςτου!». Και στη χειρότερη περίπτωση δηλαδή, ο κόσμος θαυμάζει αυτά τα άτομα, οτι είναι εξαιρετικά προικισμένα.
R (ρ) είναι πολύ καλός φθόγγος, το αντίστοιχο ζώδιο είναι «Άνθος». Σημαίνει ομορφιά σε κάθε τί, σημαίνει κάθε τί με το οποίο η ομορφιά συνδέεται. Όλα τα καλά πράγματα είναι μέσα σ’ αυτόν τον χαρακτήρα. Σ’ αυτό ακριβώς ενυπάρχει και κάποιος κίνδυνος: η καλύτερη τροφή είναι εκείνη που ευκολότερα σαπίζει. Το παξιμάδι δέν σαπίζει, γιατί δέν είναι παρα ξερό ψωμί. Αλλα το φρέσκο βούτυρο πολύ εύκολα πιάνει μούχλα, το ψάρι εύκολα βρωμίζει. Ο άνθρωπος αυτός πρέπει να πάρει παράδειγμα απο το παξιμάδι: έχει λάβει προφυλάξεις απο τη σήψη. Έτσι και ο άνθρωπος με τον χαρακτήρα ρ, πρέπει να προσέξει να μή χαραμίσει την ομορφιάτου και την ευτυχίατου, να μή σπαταλά, να προνοεί απο κινδύνους. Τότε το καλό που έχει θα διατηρηθεί. Αλλα όποιος χωρίς να μοχθήσει βρέθηκε με πλούτη, είναι δύσκολο να φυλαχθεί απο τη σπατάλη.
L (λ) είναι ο χειρότερος απο όλους τους φθόγγους, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλα και παντού. Είναι οδοντικός φθόγγος, άρα σχετίζεται με τη δικαιοσύνη, αλλα το Λ γλιστράει, είναι δικαιοσύνη που γλιστράει προς κάθε κατεύθυνση και μπάζει απο παντού, δηλαδή αποβαίνει το ακριβώς αντίθετο απο τη δικαιοσύνη. Είναι σάν τον δικηγόρο που όλο ασχολείται με τους νόμους, μόνο για να τους καταδολιεύσει, ασχολείται με τη δικαιοσύνη μόνο για να την διαστρεβλώσει. Το λ γυαλίζει ενώ δέν είναι χρυσός, είναι κάρβουνο. Το κάρβουνο (λέει ένα σανσκριτικό γνωμικό) άν το πιάσεις αναμμένο σε καίει, κι άν το πιάσεις σβηστό σε μουντζουρώνει. Το να πιάσεις αναμμένο το κάρβουνο, σημαίνει να χτυπάς κακούς ανθρώπους. Το να πιάσεις σβηστό το κάρβουνο, σημαίνει το να έχεις φιλία με κακούς ανθρώπους. Και δέν υπάρχει χειρότερος άνθρωπος απο εκείνον που έχει χαρακτήρα λ στο επίθετο. Ενώ είναι αλουμίνιο παριστάνει το ασήμι, κι ενώ είναι μπρούντζος παριστάνει το χρυσάφι, αυτό ονομάζεται απάτη. Άραγε γιατί δέν έχει γράψει κανείς οτι L σημαίνει LIE, LÜGEN (ψέματα, στα Αγγλικά και στα Γερμανικά)! Στις υπόλοιπες συλλαβές αναφέρεται σε κάποια έκφανση της ζωής, αλλα στη λήγουσα σημαίνει οτι το ψέμα και εν γένει η αναξιοπιστία είναι το κυρίαρχο χαρακτηριστικό ολόκληρης της προσωπικότητας του ατόμου. Στο διάβολο δώσαν πολλά ονόματα, αλλα το κανονικότου όνομα έχει και αυτό χαρακτήρα Λ, όπως και η θεά των Ινδών που προσωποποιεί την ανομία της εποχήςμας. Στο ανθρώπινο σώμα ο φθόγγος Λ παριστάνει τον χαλινό των ερωτικών οργάνων που γοητεύει τον άνθρωπο για να του κλέψει την πιό πολύτιμη ζωτική ουσία. Γοητεύει σημαίνει μαγεύει. Ο φθόγγος αυτός σημαίνει τη δύναμη της μαγείας που βασίζεται στην απάτη. Σε όποια συλλαβή βρίσκεται ο φθόγγος Λ, δείχνει γοητεία στον αντίστοιχο τομέα της ζωής, που είναι απατηλή κατ’ ουσίαν. Τα άτομα αυτά έχουν την εύνοια της απατηλής θεότητας, που συχνά τους δίνει επιτυχία μέσω της απατηλής γοητείας, αλλα όπως σε τίποτε δέν έχουν σταθερότητα, πολύ εύκολα πέφτουν σε αφάνταστη αθλιότητα.
Lj, ο φθόγγος αυτός ώς χαρακτήρας συνηθίζεται σε βλάχικα επίθετα απο Ήπειρο και Θεσσαλία, όπως π.χ. Λιόλιος. Το αντίστοιχο ζώδιο λέγεται Malinalli «Χορτάρι», για του οποίου τα άτομα λέγεται οτι μιά ζωή ασχολούνται και ταλαιπωρούνται με ασήμαντα πράγματα, «επι σμικρά πονούνται» καθώς έλεγαν οι αρχαίοι. Γι’ αυτό και η σκέψητους συχνά αναλώνεται σε ανάξια λόγου πράγματα, γι’ αυτό και έχουν κάτι απο την αναξιοπιστία του Λ, αλλα ο χαρακτήρας Lj (στον πίνακα: Љ) είναι πολύ καλύτερος, έχει το προσόν οτι τα καταφέρνει πολύ καλά σε δουλειές που χρειάζονται προσοχή στη λεπτομέρεια, και η όλη προσοχήτου στα μικρά πράγματα φέρνει σ’ αυτό το άτομο αξιόλογη μόρφωση. Το ημίφωνο J (μόνο όταν δέν έπεται φωνήεν, όπως π.χ. στην 1η συλλαβή του 3σύλλαβου «Γαϊτάνος») έχει παρόμοια σημασία με το Љ, αλλα εκδηλώνεται μόνο θετικά, δίνοντας προσόν αλλα όχι ελάττωμα.
Τώρα θα πώ για τη σημασία της κάθε συλλαβής (την έμπνευση γι’ αυτό την έλαβα απο ένα ψυχολογικό τέστ). Άς πάρουμε παράδειγμα το επίθετο Παπαδόπουλος, 1η συλλαβή ονομάζουμε το Πα, 2η το πα, 3η το δό, 4η το που, 5η το λος. Με αυτήν τη σειρά μετράμε. Σε κάθε επώνυμο η 1η συλλαβή δείχνει την εικόνα που δίνει το άτομο στην κοινωνία· η 2η συλλαβή δείχνει τη στάσητου προς τους γονείς και τους ανωτέρουςτου· η 3η συλλαβή δείχνει την ερωτικήτου συμπεριφορά· η 4η συλλαβή δείχνει τη φιλοδοξίατου, δηλαδή ποιά θα ήθελε να είναι η εικόνα που έχει γι’ αυτόν / αυτήν η κοινωνία· η δέ 5η συλλαβή δείχνει τον εσώτερο χαρακτήρα του ατόμου. Άν το όνομα έχει περισσότερες απο 5 συλλαβές, η 6η σημαίνει ό,τι και η 1η, η 7η ό,τι και η 2η, κ.ο.κ..
Λαμβάνουμε υπόψη πόσες συλλαβές έχει το επώνυμο: άν έχει π.χ. 4 συλλαβές, όλα στη ζωή του ατόμου εντάσσονται στη φιλοδοξία, στο τί θα παρουσιαστεί στον κόσμο. Άν το επώνυμο έχει 3 συλλαβές, όλα στη ζωή του ατόμου εντάσσονται στην ερωτική δραστηριότητα, στο ποιά θα είναι η ερωτική επιτυχία. Άν το επώνυμο έχει 2 συλλαβές, το άτομο έχει βαθύτερο σκοπό να ικανοποιήσει τη γενιάτου και τους ανωτέρουςτου, ακόμη και την θεότητα την οποία υπηρετεί. Άν το επώνυμο έχει 5 συλλαβές, το άτομο ζεί για τον εαυτότου, ζεί για να πραγματώσει την εσώτερη προσωπικότητατου. Και άν έχει 6 συλλαβές, ζεί για το θεαθῆναι.
Επίσης λαμβάνουμε υπόψη πού τονίζεται το επώνυμο: η τονιζόμενη συλλαβή έχει την έμφαση στις επιθυμίες του ατόμου. Π.χ. τόνος στην 3η συλλαβή δείχνει έμφαση στην ερωτική επιθυμία.
Τα φωνήεντα δέν παίζουν μεγάλο ρόλο στο επώνυμο: τα σύμφωνα είναι το σώμα, οστά και σάρκα, τα φωνήεντα είναι μόνο χρώματα: χρώμα μαλλιών, ματιών, δέρματος, κλπ. Με λίγα λόγια, το ι σημαίνει τη ζωτική ουσία, το ου την ζωτική ενέργεια, το α δείχνει το πνεύμα. Έτσι, το ι εκδηλώνεται ώς επιθυμία, το ου ώς δύναμη, το α ώς σοφία. Ο χειρότερος συνδυασμός του Λ είναι με το ι. Το ε είναι χαρακτηριστικό των ρημάτων ενώ το ο χαρακτηριστικό των ουσιαστικών στην Πρωτοϊνδοευρωπαϊκή γλώσσα. Συνεπώς το ε δείχνει ταχύτητα, ενώ το ο δείχνει μεγαλοσύνη.
Το μικρό όνομα καθώς είπα έχει δευτερεύουσα σημασία: είναι σάν ένα εργαλείο ή όπλο, ενώ το επώνυμο είναι το χέρι που κρατάει και χειρίζεται το εργαλείο ή όπλο. Με τα μικρά ονόματα θα ασχοληθώ σε άλλο κεφάλαιο.
Το πόσα γράμματα έχει το επώνυμο και το όνομα είναι μιά διαφορετικού είδους ανάλυση που περισσότερο δείχνει την τύχη του ατόμου παρά την προσωπικότητάτου. Με αυτού του είδους την ανάλυση θα ασχοληθώ σε άλλο κεφάλαιο.
Επισημαίνω να μήν προσπαθήσει κανείς να διαγνώσει την πολιτική βούληση ενός πολιτικού αρχηγού απο το ονομάτου. Διότι οι πολιτικοί αρχηγοί δέν είναι ο εαυτόςτους στην πολιτική: είναι εκείνο που εκπροσωπούν και εκείνο που υπηρετούν. Η παρούσα ανάλυση χρησιμεύει για τη διάγνωση της προσωπικότητας του κάθε ατόμου, διότι να είστε βέβαιοι οτι στον κόσμο ούτε ένα φύλλο δέν σαλεύει τυχαία: το κάθε τί έχει τη σημασίατου, πολύ μάλλον το όνομα του καθενός και κάθεμιάς. Και όποιος έχει μυαλό σε επίπεδο που να λέγεται άνθρωπος, είναι σε θέση να καταλάβει τη σημασία.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-06-2009