Γυναίκα

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Της οπώρας αυγή ,εσύ που φέρνεις τον ανθό
Χορηγήτρα της ζωής στον κρύο ουρανό
Που μ’όλη τη γοητεία του καλοκαιριού
Σαν έρχονται τ’αστέρια να πιούν νερό του φεγγαριού
Μες στην καρδιά της σκοτεινής νυχτιάς
Σαν θυμιατό του πόθου, στο κορμί μου σεργιανάς

Ξυπνάς τον έρωτα μες στους γκρίζους μου καιρούς
Δίχως θύελλες κι ανέμους σε μακρυνούς οραματισμούς
Ανάβει στον ορίζοντας άστρο ανθισμένο
Της ελπίδας φώς τραγούδι αγαπημένο
Τρέχω στη καταχνιά μου να το δώ
Έχω ένα έρωτα γαλήνιο κι αγνό

Προφέρω τ’όνομά σου
Ω γλύκα ,η γλύκα ειναι το έμβλημά σου
Πιο κοντινό παρά ποτέ τ’ακούω ν’αντιλαλεί
Πιο παραπονιάρικο κι απ’την ήρεμη βροχή
Ύμνος πρωτόγνωρος που ακούγεται λες μες στις σιωπές
Μελωδικό ένα παραμύθι στης καρδιάς της φυλλωσιές

Αγάπη κραταιή έβενε και γιασεμί
Κύκνε μελαχρινέ που κολυμπάς σε χρώμα και μουσική
Ελένη ,Αφροδίτη,Δήμητρα,Αντιγόνη
Που κρατάς με αναριγίσματα,την ελπίδα και τ’αφιόνι
Γυναίκα φλογερή,καθρέφτη μιάς Ελλάδας που υπομένει και σιωπά
Καθρέφτη της καρδιάς μου που σπαράζει κι αγαπά……

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-07-2009