Ποτε

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ποτε θα περάσει ο μπερδεμένος κόμπος των ζεστών ημερών
Πότε πιά θα περάσω τον κάβο των κατάξερων ωρών
Μιά σκονισμένη μουντάδα όλος ο ουρανός
Αχνίζει ο γιαλός γαλάζιος και καλεστικός
Μα λείπουνε των κυμάτων οι υγρές γωνίες ,αφρισμένες ή μεταβλητές
Του λιοπυριού πρέπει νάναι οι δόξες αυτές
Πουλιού λαλιά δεν βγαίνει,μονο ροκανίσματα γρίλλοι ,τζιτζίκια της ασφυξίας
Ολα καμώματα ,φωνές απο χύτρες τσιτσιρίσματα αλχημείας
Ωραία είναι τα μεσημέρια ,αλλά η σάρκα μου ασθενεί
Μόνο χαύνωση και μελαγχολία μου φέρνει αυτή η καλλονή

Ωσότου ουράνια γυναίκα βάλθηκε να κανονίσει την άβουλη αδράνειά μου
Να διακοσμήσει τα ξωτικά σπουδάγματά μου
Και να που απόψε ενω περίδιαβαζα τη νωθρή,πλατειά σελήνη
Οπως πάντα αγέρωχη,όχι ξένη ήλθε πλάι μου να μείνει
Πως είχε αρχίσει ο ύπνος μου και ποιά τον κατάπιε αντάρα
Και ποιά τον εκμηδένισε στρατιά ,επιβλιτικιά λαχτάρα
Ποιά καλωσύνη,ποιό βίαιο θάμπος νίκησε επιτέλους την αντοχή μου
Στον κάβο της λευκής ελπίδας φουρτούνιασε τη ψυχή μου

Δεν είναι κάν τωρα καιρός να κλάψω τη νάρκη ή την αδράνεια
Τώρα που οι μοίρες άγουν τη μεγάλη μου παράνοια
Μ’αυτές ξεπέφτει ευθύς η αγωνία
Χάνει το κράτος εύκολα η πικρία
Τώρα που μες στο μεθύσι μου περιπαίζονται τ’αγκάθια
Χλευάζονται τα ξέθωρα αραχνιασμένα της ζωής μου κατάκαθια

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-07-2009