Δίδυμοι Καθρέφτες

Δημιουργός: Marcelo11

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πως ξεθωριάζουνε τα φώτα στις λεωφόρους,
μα τα δικά σου μάτια πάντα φωτεινά...
Ν' αναζητούν μες στην ψυχή μου όλους τους φόβους,
να τους τραβούν και να τους σέρνουν μακριά...

Στα νεφελώματα που σ' έψαχνα παλιά,
περιφερώμενος δίχως σκοπό και χάρτη,
είδα έναν άγγελο σκυμμένο να μεθά,
με αίμα που 'σταζε απ' τ' ουρανού την άκρη....

Κι εξάφνου είδα στο τραπέζι να χαράζει,
το όνομά σου με το δάχτυλο αχνά...
Μια σκέψη μόνο με κολάζει,
"λες και οι άγγελοι να έχουνε καρδιά?"

Τη σκέψη μου την πρόλαβε η θλιβερή ματιά του,
φάνηκε πως χάθηκε η κάθε του ελπίδα,
τα δάκρυ έγινε ποτό να πιούμε στην υγειά του,
πρόποση έκανε στη φειδωλή πατρίδα...

"Ζωγράφισε",τον πρόσταξα,"μια νύχτα ιερή",
κι εκείνος την εχάραξε μ' αστέρια ματωμένα...
Του 'πα πως δεν πιστεύω στον Θεό,
αλλά προσεύχομαι για σένα...[align=center]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-07-2009