Αιώνια ζωή

Δημιουργός: Tdemetriades, Θεόδωρος

Το τελευταίο μας ποίημα για βρικόλακες! Όσοι βαρέθηκαν μπορούν να ησυχάσουν για την ώρα γιατι δεν θα γράψω και άλλο! Το σημερινό ποίημα είναι και η συνέχεια στο ποίημα "Ένας βρικόλακας γενιέται"

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Και πάλι
Το φως κτύπησε και πάλι το σκοτάδι
Ήσυχο σκοτάδι...
Έβαλε αντίσταση στην ομίχλη
Φιλεύσπλαχνη ομίχλη που καλύπτει την γη
Προστατεύοντας την από το φως
Λαμπερό φως
Πολύ λαμπερό
Πόνοι
Θερμότητα
Φωτιά
Ήλιος που ανάβει τον βρικόλακα
Ήλιος που ανάβει εμένα
Δεδομένου ότι έκαψε μια φορά την ψυχή μου
Κρύβοντας
Που να πάει;
Φιλεύσπλαχνο σκοτάδι
Κρύβοντας σκιές
Προστατεύοντας με από το φως
Από το ηλιοφώς
Ακτίνες του ήλιου με αγγίζουν
Και πάλι πόνοι...
Διαφεύγει
Κρύβεται
Σκιές
Ένα μέρος για να περάσει την μέρα
Κρατώντας τον θάνατο μου μακριά
Κοιμάμαι
Περασμένος χρόνος
Επιτέλους ο ήλιος δύει
Έρχεται η νύκτα
Όμορφη νύκτα
Φιλεύσπλαχνη νύκτα
Καημένε μικρέ βρικόλακα
Δύσκολο να πεις αντίο στην μέρα
Μόνο η νύκτα για ζωή
Αμέτρητες νύκτες όμως...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-07-2009