Καλοκαίρια μοναξιάς

Δημιουργός: Martyr, Nikos Ποταμούσης

... που ήσουν κοντά γεωγραφικα, αλλά ταυτόχρονα μακριά από την καρδιά μου ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θύμιζες καλοκαιρινές εικόνες
Όταν το πέλαγος κοιτούσα
Άφησες πίσω σου χειμώνες
Και συντριμία ,ότι καρτερούσα

Έμεινε πίσω μια φωτογραφία
Και λόγια πολλά και ανείπωτα
Αμφίβολια όμως δεν έμεινε καμία
Ότι τώρα δεν μας συνδέει τίποτα

Στην άμμο πάνω φτιάχνω ζωγραφιά
Μάτια όμορφα που αιχμαλωτίζουν
Ενός προσώπου που όταν χαμογελά
Του ήλιου τα μάτια αληθωρίζουν

Το κύμα στο βράχο σπάει βαρύ
θέλει να σβήσει τα όνειρα μου
Και να μου πάρει μακριά αυτή
Για την οποία χτυπά η καρδιά μου

Ζήτησα κάτι απ'τον Θεό εκεί ψηλά
Σ'αντάλαγμα παντοτινά να σε ξεχάσω
Να σε προσέχει και να σε πάντα καλά
Και όσο πονάω την αγάπη μου θα θάψω

Επιστρέφω τότε από τις αναμνήσεις
Τους μόνους συντρόφους της σιωπής
Αυτές δεν γίνεται να σβήσεις
Και χάνονται μονάχα όταν χαθείς

Ο ήλιος και αν λάμπει εκεί ψηλά
Και αν της θάλλασας το κύμα σπάει
Τα μάτια σου θα έχω στην καρδιά
Και όταν αυτή θα πάψει να χτυπάει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-07-2009