Το τραγούδι του τζίτζικα

Δημιουργός: Γιαννόπουλος Χρίστος, Γιαννόπουλος Χρίστος

...κρατάω αυτό σαν τελική μορφή...φιλιά σε όλους....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

έτσι πέφτουν οι σπόροι στη γη
κι ανοιχτή τους ρουφάει πληγή
ένας κόλπος βαθύς μες το χώμα
διψασμένο για έρωτα σώμα
διψασμένο κορμί για ζωή

με ορμή τρέχει ο ποταμός
κι ο θαλάσσιος κόλπος καυτός
και ανοίγεται να τον χωρέσει
στης θαλάσσης τον κόλπο να πέσει
ασυγκράτητος και κραταιός

έτσι εγώ κι εσύ
θα 'μαστε μαζί
χίλιες πόρτες ανοίγεις για να 'μπω
το σκοτάδι μου πνίγω και λάμπω
πέφτεις στάλες καυτές στο κορμί μου
και πεθαίνω και σβήνεις μαζί μου

έτσι εγώ κι εσύ
θα 'μαστε μαζί
χίλια δάκρυα μέλι σου στάζω
το κορμί σου γεμίζω κι αδειάζω
χίλια αγγίγματα ο χρόνος μετράει
κι όπου πας η στιγμή σου με πάει

σύννεφα φορτωμένα βροχή
κάθε άγγιγμα και μια αστραπή
ουρανός που γυρεύει το σώμα
κραταιός εκπορθίζει το χώμα
κεραυνός για της γης το κορμί

έτσι εγώ στο κορμί σου θα μπω
να πεθάνω και ν' αναστηθώ
σαν το σπόρο που ζει στο λουλούδι
σαν τον πόνο που ζει στο τραγούδι
σαν το πάντα που ζει στο εδώ

έτσι εγώ κι εσύ
θα 'μαστε μαζί
χίλιες πόρτες ανοίγεις για να 'μπω
το σκοτάδι μου πνίγω και λάμπω
πέφτεις στάλες καυτές στο κορμί μου
και πεθαίνω και σβήνεις μαζί μου

έτσι εγώ κι εσύ
θα 'μαστε μαζί
χίλια δάκρυα μέλι σου στάζω
το κορμί σου γεμίζω κι αδειάζω
χίλια αγγίγματα ο χρόνος μετράει
κι όπου πας η στιγμή σου με πάει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-04-2005