Ωδή στη Θάλασσα

Δημιουργός: νετη541, ΕΦΗ

...σπλάτς...(απλή συνωνυμία)....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ωδή στη Θάλασσα...


Θάλασσα με τα βράχια σου, τα πράσινα τα φύκια
που τα χταπόδια τριγυρνούν με στυλ και ζοριλίκια
πόσες οργιές να καταπιώ, το αλάτι πως αντέξω
να γίνω μπλε μαρέν κι εγώ, να στάξω και να βρέξω;

Θάλασσα με τους αχινούς, τις γόπες, τα μπαρμπούνια
τ' αρσενικά εκλείπουνε σ' ακτές και κορφοβούνια
άπαξ κι είναι η γάμπα του πιο λεία απ' τη δική μου
τσάμπα τα λάδια κοκονάτ π' άλειψα στο κορμί μου

Θάλασσα με τους γλάρους σου να κρώζουν και τις φώκιες
τα φρεντουτσίνα, τους χυμούς, τα παγωτά, τις μόκες
πόσα βατραχοπέδιλα, μάσκες κι αναπνευστήρες
μπρατσάκια και παπάκια ροζ στην αγκαλιά σου πήρες;

Θάλασσα με τα βότσαλα που με πονούν στη φτέρνα
ξαπλώστρες γύρω μου σωρό, πιο πίσω μια ταβέρνα
κι εκεί που με το κύμα σου ο νους μου αρμενίζει
μια τσίκνα μού 'ρθε κι η κοιλιά μου πάλι γουργουρίζει

Θάλασσα ντερβεντέρισσα του ουρανού καμάρι
χωρίς ερίφιο παχύ, χωρίς πυκνό χορτάρι
χιλιάδες τα οπίσθια στην άμμο σου απάνω
φταίω εγώ που τραγουδώ ή ο ήλιος που τα χάνω;

Θάλασσα άγρια και βαθειά γεμάτη μπουρμπουλήθρες
με τα τζετσκί, τα στρώματα και τις νεροτσουλήθρες
με τα ψαθιά, τα παρεό και με τις σαγιονάρες
τα τάπερ, τα χαχανητά, τις αγριοφωνάρες

Θάλασσα που οι ποιητές σε υμνούνε στους αιώνες
τώρα που λιώνουνε σιγά σιγά οι παγετώνες
λένε θα 'φτάσεις στα ορεινά μ' ένα άγριο τσουνάμι
στα Τουρκοβούνια θα βουτούν, θα βγαίνουν στο Μπραχάμι

Θάλασσα σ' ονειρεύτηκα τώρα που καύσων κάνει
κι η ομελέτα ψήνεται ανέτως στο ταβάνι
κι αφού δεν έχω φουσκωτό, ούτε καν μια σχεδία
στη θαλασσιά μπανιέρα μου βουτώ – τι τραγωδία!!...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-07-2009