Μικρούλης ο τόπος, μικρούλες και εμείς

Δημιουργός: martin luther, Athina-Queen

Σε όλες τις χήνες με τα χηνάκια τους, γιατί τα αγαπάμε

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Mικρούλης ο τόπος, μικρούλες και εμείς, μικρές μπαλαρίνες, οι κύκνοι κι οι χήνες στο φως της Αυγής,
χορεύουμε δες μας και δεν λογαριάζουμε τίποτε πια,
δυό κύκνοι μονάχοι, μονάχοι και βράχοι, καρδούλα σαν πέτρα, και κει κάτσε μέτρα, χιλιάδες καημούς.

Κοιτάς μην ξεπέσεις και μην παραπέσεις, θαρρείς πως κοιτάνε και θάρρος ζητάνε μονάχα να βρεις,
Κανείς δεν ρωτάει αν κάτι πονάει ή κάτι γυρνάει αγάπη να βρει,
εδώ κάτσε μέτρα, με μια καρδιά πέτρα, την άκρη να βρεις.
Αν ήσουνα εσύ εδώ σαν εμένα τι θα λεγες τώρα που λόγια μεγάλα θα βρεις για να πεις.
Μονάχη γυρεύω να βρω ησυχία, γλυκιά ημεμία, μ'ακούει κανείς?
Πονάει η ψυχή μου στην κρύα την λίμνη μα εκεί κολυμπάω και αλήθεια ζητάω να ρθεις να με βρεις.
Σε εμένα γυρνάω και αγάπη ζητάω, μ'ακούει κανείς?
σ'αυτή εδώ την νύχτα συνέχεια βουτάω, ξανά κολυμπάω, μα γύρω κανείς.

Ξωπίσω μου είναι μικρούλη χηνάκι, που τρέμει λιγάκι, και αυτό και πονάει να ζήσει ζητάει, μα γύρω κανείς.

Και γύρω νυχτώνει, τι ώρα ξημερώνει?

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-07-2009