Οι διάφανες μελωδικές νότες

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Οι διάφανες μελωδικές νότες</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Οι διάφανες μελωδικές νότες</b><p>Δημιουργός: rosestar, <i>Ελευθερία</i><p><i> 23/7/2009</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>                                         [color=fuchsia][B]ΟΙ ΔΙΑΦΑΝΕΣ ΜΕΛΩΔΙΚΕΣ ΝΟΤΕΣ[/B][/color]<br />
<br />
[color=purple][B]Τι όμορφα που είναι να κυριεύεσαι και να αφήνεσαι ελεύθερα στη καρδιά ενός άσματος που σε αγγίζει και σε εκφράζει! <br />
Τι γλυκό όταν με τη φαντασία σου ταξιδεύεις ψηλά και αποκοιμιέσαι σε κάτασπρες δροσερές νεφέλες που σε νανουρίζουν τρυφερά σαν τα άδολα βρέφη! Γαλάζιος ουρανός και άσπρα σύννεφα, εσύ στη μέση του απείρου αγνώστου να αιωρείσαι και κάπου ψηλότερα στο τρίτο ουρανό, να ακούγονται μελωδίες αγίων αγγέλων. Διάφανες νότες αισιοδοξίας, γαλήνης, ηρεμίας σκορπίζονται σαν χρυσόσκονη στο μαγικό σου ελπιδοφόρο ταξίδι! <br />
Σήμερα αναρωτήθηκα μόνη μου γιατί οι νότες είναι αόρατες; Πώς σχεδιάζουμε το σχήμα τους αποτυπώνοντάς το σε χαρτί; <br />
Τι υφή θα είχε μία νότα αν ήταν απτή; Είναι πολύ θετικό όταν κάποιος διαθέτει φαντασία, παρατηρητικότητα και έχει καλλιεργημένες τις πέντε ανθρώπινες αισθήσεις! Θυμάμαι η ωτορινολαρυγγολόγος που με εξέταζε λίγα χρόνια πριν, μου είπε πως έχω ευαίσθητη ακοή και μπορώ να συλλαμβάνω πολύ καλά τους ήχους. Οραματίστηκα ότι με τα λεπτά μου δάκτυλα άγγιξα μία νότα που πετούσε λικνιζόμενη σαν μια ευαίσθητη πεταλούδα σε λουλουδένιο χωράφι και η υφή της έμοιαζε με βελούδο! Τις φαντάστηκα ως αστέρια λαμπερά, με ασημένιες φωσφορίζουσες ουρές συνοδεύονταν εκείνοι οι ξεχωριστοί κομήτες! Να ζούσα σε μια παραμυθένια πολιτεία που θα με έκανε ευτυχισμένη και για πάντα χαμογελαστή! Οι διάφανες νότες πήραν στα έκπληκτα μάτια μου σχήμα, άρωμα, χρώμα και πνοή. Ενώθηκαν στο βραδινό ουρανό και σχημάτισαν ένα ροζέ αθώο περιστέρι με μάτια διαμαντένια. Ένα δάκρυ τότε κύλισε από τα δικά μου μάτια και η σταγόνα που κύλισε από το πρόσωπό μου κατέληξε στη ανοικτή μου παλάμη  και έμοιαζε με κείνο το περιστέρι που αγνάντευα και ονειροπολούσα. Αφουγκραζόμουν τους κτύπους της καρδιάς του να ηχούν και να φτερουγίζουν μελαγχολικά. Οι νότες μελωδίας του άγγιζαν τη πληγωμένη μου καρδιά.[/color][/B]<br />
[color=fuchsia][B]<br />
<br />
<br />
Ο κόσμος μέσα από τα καστανά μου μάτια.<br />
<br />
<br />
Ελευθερία  24  ετών[/B][/color]<br />
<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-07-2009</td><td valign=top></td></table><br />