Αμίλητος

Δημιουργός: kapnosa-v-ainigma

που πηγες και το θυμηθηκες αστρογιογκι μου...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αμίλητος ! Όπως πάντα… έτσι και σήμερα, αμίλητος.
Έτσι στα ξαφνικά αμίλητος να φεύγεις
Να μας εγκαταλείπεις
έτσι χωρίς εξήγηση,
χωρίς μια λέξη


Λες και γεννήθηκες για να τ΄ αφήνεις όλα στη μέση
Μισοάδεια σαν τις ώρες τώρα που μας κοιτάς αμίλητος

Αν μιλούσα τα ρώσικα
Με τρελό παραμύθι
Θα κρατούσα τα μπόσικα
Στης ζωής του την λήθη

Κάπου μέσα του ούρλιαζε
Ένας άγριος λύκος
Που μονάχα όποιον γνώριζε
έλεγε όμορφος τύπος

Κι εγώ που τον γνώρισα
κολλητό μου και φίλο
στην ζωή του ξεχώρισα
του φευγιού του το ζήλο

στα γεμάτα φεγγάρια του
στα χλωμά του νυχτέρια
στα αστεία του νεύματα
και στα μαύρα του αστέρια

Μη ρωτάτε πως τα μαθε
Τα ταξίδια με λέξεις
τις απλές απαντήσεις μου
θέλει δρόμο ν αντέξεις

Ο καιρός του ακόνιζε
Της στιγμής το μαχαίρι
να του κόψει το χρόνο του
σε αμίλητα μέρη

που μονάχος του έθαβε
μες στου δάσους το χώμα
να τα έχει στη νάρκη του
κάθε κρύο χειμώνα

Βρήκα μέσα στα λόγια του
ένα μαύρο κουστούμι
φροντισμένο και ξέσκεπο
για την ώρα που εκείνοι

που ποτέ δεν τον νοιάστηκαν
ξαφνικά τον νοιαστούν
να χουν κάτι να βάλουνε
δικό του να τυλιχτούν

Κι είπα έρχεται μάτια μου
κάποια ώρα θαυμάτων
συναθροίζονται τα όμορφα
σε στοές αθανάτων

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-07-2009