Έκπτωτη μελωδία

Δημιουργός: χρηστος82

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μια γλυκιά νότα ανθίζει
και τη νύχτα κυκλώνει
το φεγγάρι θαμπώνει
κι απαλά το κοιμίζει

μια γλυκιά νότα μόνη
έκπτωτη από ένα αστέρι
σαν πνοή από αγέρι
που στα φύλλα απλώνει

ένα φως στο σκοτάδι
δυνατό σαν της μέρας
αγκαλιά της μητέρας
κι απαλό σαν το χάδι

Μια σιωπή τη σκεπάζει,
αγκαλιά που πονάει,
το φεγγάρι ξυπνάει
και στ’ αστέρια το βάζει

Όπως σβήνει ένα αστέρι
απ’ της πόλης τα φώτα
κανείς δεν είδε τη δική μου νότα,
ή τη φαντάστηκα…ποιος ξέρει…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-07-2009