Μωβ φουστάνι

Δημιουργός: ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ, ΠΑΝΤΕΛΗΣ

ευχαριστώ για τις ευχές σας...επιτρέψτε μου να το αφιερώσω σ Εκείνη κι ας μην μου στειλε ευχές...άλλωστε για κεινη γραφτηκε...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θέλω να φυλακίσω μια εικόνα σου,
θα κρατήσω αυτή την τελευταία
σ΄ένα φύλλο χαρτί θα την ενταφιάσω
-μόνος,κρατώντας την ποίηση μακριά
πόσο τυφλοί είναι οι ποιητές
πόσο λάθος βλέπουν την πραγματικότητα
διαλέγουν τις ομορφιές της γης,
κυρίως τα λουλούδια με προτίμηση στα τριαντάφυλλα,
διαλέγουν τις ομορφιές της θάλασσας
και τα πλάσματα της και τις θαλασσινές θεότητες
διαλέγουν τις ομορφιές τ ουρανού
τ αστέρια, τα φεγγάρια,τους ήλιους και τους πλανήτες
με μια ιδιαίτερη προτίμηση στην Αφροδίτη
για να καλύψουν την ομορφιά με σχήματα λόγου κι άχρηστες περιγραφές
εγώ όμως δε θα υποπέσω στο ίδιο λάθος
άλλωστε δεν είμαι ποιητής
θα γράψω για σένα όπως ακριβώς σε είδα
άλλωστε δεν έχουν γραφεί ακόμα λόγια ποιητών κατάλληλα,
φορούσες ένα μωβ φουστάνι που ποτέ δε θα μάθεις αν μ άρεσε
τα παπούτσια σου δεν τα θυμάμαι
είναι τόσο όμορφα τα πόδια σου
κι αυτά τα χέρια που δε θα μ αγγίξουν ποτέ,
κι ύστερα είναι τα μαλλιά σου
πόσο θέλω ν αγγίξω τα μαλλιά σου
με τα χείλη μου
κι υστερα να γεμίσω φιλιά το πρόσωπο σου
και τα φτιαγμένα για φίλημα χείλη σου
κι είναι κι αυτά τα μάτια που όταν με κοιτούν
είμαι έτοιμος να κάνω τα πάντα
-ακόμα δεν έχει πλαστεί η λέξη που θα τα περιγράφει,
απλά είναι τα μάτια σου
που με κοιτούν για τελευταία φορά
γυρνούν μαζί με το κεφάλι σου,
πρόπλασμα αρχαίου γλύπτη για την Αφροδίτη,
ήταν σε κάποια άλλη ζωή του,
και μένω να κοιτώ,δίχως λόγο
την άσπρη κορδέλα στην πλάτη κάποιου μωβ φορέματος...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-07-2009