Ο νωχελικός μήνας Αύγουστος

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Ο νωχελικός μήνας Αύγουστος</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Ο νωχελικός μήνας Αύγουστος</b><p>Δημιουργός: La Petite, <i>ΧΙΩΤΗ ΣΩΤ. ΕΙΡΗΝΗ</i><p><i> Καλό μήνα σας είπα από χτες...... νομίζω ότι ο Αύγουστος είναι ο αγαπημένος μου μήνας..... </i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Ο ΝΩΧΕΛΙΚΟΣ ΜΗΝΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ<br />
<br />
Περπατά αργά... νωχελικά.... γοητευτικός και ράθυμος, σα μελαχροινός νέος από την Κνωσσό, ανάμεσα στ' αμπέλια της Κρήτης,  φορώντας τα σταφύλια του πειρασμού στο κεφάλι, και μας προκαλεί να δοκιμάσουμε τη γλύκα τους...<br />
Τριγυρνά τσαλαβουτώντας τα πόδια του και σκορπίζοντας τις ώρες του στο ήρεμο καλοκαιρινό θαλασσινό νερό στ' ακρογιάλια της Μήλου...<br />
Τρυπώνει στα καράβια της ταξιδιάρικης φυγής, στέκεται σα γλάρος στην κουπαστή, ανοίγοντας τα όνειρά του στα γαλάζια απέραντα πέλαγα...<br />
Κρεμάει μεγάλα χαλκοκίτρινα φεγγάρια στον ουρανό σα δίδυμα καντήλια που φωτίζουν τις ιδρωμένες νύχτες μας...<br />
Τρέφεται με σύκα πλυμμένα σε δροσερές κρύες πηγές, κλεμμένα ζουμερά δαμάσκηνα και καρπούζια και ξεπλένει με κρύο νερό ηδονικά το σαγόνι του....<br />
Καβαλάει τα δελφίνια της Σαμοθράκης και φτάνει σε έκσταση χορεύοντας άγρια τα βράδια στα Καβείρια μυστήρια...<br />
Λούζεται στις μεγάλες βάθρες ζυγιάζοντας βήμα βήμα σαν αγριοκάτσικο την περπατησιά του στα ψηλά απότομα βράχια που προστατεύουν τα πρωτόγονα νερά...<br />
Περιπλανιέται στα δάση με τις νεράιδες που κρύβονται μέσα στα τεράστια γέρικα πλατάνια και τα μεσημέρια παίρνει έναν υπνάκο, αποξεχασμένος στη σκια τους, ακούγοντας το αέανο στριγγό τραγούδι των τζιτζικιών...<br />
Ξεχνιέται μέχρι το πρωί δίπλα σε μεγάλες παγανιστικές φωτιές, τραγουδάει με την κιθάρα του την αγάπη και τον πόνο, αγναντεύοντας το σκοτεινό στερέωμα πάνω του με τα χιλιάδες μικροσκοπικά φωτάκια σαν υπόσχεση ελπίδας μέσα στη νύχτα...κάνει μια έτσι με το χέρι και τα πιάνει...<br />
Μετράει τ' αστέρια που πέφτουν, όταν βρέχουν  οι Περσείδες τον νυχτερινό ξάστερο καλοκαιρινό ουρανό....<br />
Ξεπλένει τις αμαρτίες του καλοκαιριού στα τεράστια τυρκουάζ κύματα της Λευκάδας και της Κεφαλλονιάς...<br />
Περιπλανιέται στα χωμάτινα στρωτά μονοπάτια της Φολεγάνδρου και της Ύδρας και στ' άσπρα μικροσκοπικά ξωκλήσσια, αφήνοντας τα καταπράσινα μάτια του να ξεκουραστούν στη μεγάλη μπλε που απλώνεται στο ύψωμα μπροστά του και στον ανοιχτό ορίζοντα....<br />
Ξημερώνεται πάνω σε πέτρινα χτιστά πεζούλια και σε ουρανόξυστα μοναστήρια προσμένωντας την πρώτη αχτίδα της Ανατολής, το πρώτο αντιφέγγισμα του ήλιου πάνω στην πρωινή θάλασσα..<br />
Μαζεύει λίγη άμμο στο πάτο του σακίδιου και μερικά λευκά κοχύλια και τα φέρνει μαζί του στο δρόμο της επιστροφής....<br />
Χάνεται ύστερα στο Σύμπαν, παρέα με το Διόνυσο και μένει στη σκέψη μας αλώβητος απ' του χρόνου τη φθορά, αιώνιος έφηβος... σαν πρώτος έρωτας... μέχρι το επόμενο καλοκαίρι..... <br />
<br />
1. Στη διεύθυνση http://www.geocities.com/artofwise/AncientMysteries_Kabeiria.html μπορείτε να διαβάσετε σχετικά με τα Καβείρια μυστήρια... είναι μεγάλος ο όγκος της πληροφορίας για να τον αναρτήσω εδώ...<br />
<br />
2. Βάθρες =  μικρές λίμνες που σχηματίζονται από τα τρεχούμενα νερά και τους καταρράκτες του βουνού Σάος στο νησί της Σαμοθράκης η μία κάτω από την άλλη κατά μήκος του βουνού.... <br />
<br />
3. Πηγαίνοντας προς Σαμοθράκη πριν κάποια χρόνια την ώρα που ο ήλιος έδυε περίπου 20 δελφίνια άρχισαν  να ακολουθούν το καράβι μας μέχρι που ο ήλιος έδυσε... μαγευτικό θέαμα.... <br />
<br />
4. Οι Περσείδες είναι μια βροχή διαττόντων που οφείλεται στον κομήτη Swift-Tuttle. Οι διάττοντες που παρατηρούμε δεν είναι παρά σωματίδια που άφησε πίσω ο κομήτης αυτός κατά την πορεία του μέσα από το ηλιακό σύστημα. Η δραστηριότητα της βροχής αυτής είναι αρκετά σταθερή και έχει την φήμη ότι δεν απογοητεύει ποτέ όσους αποφασίσουν να την παρατηρήσουν. Κατά διαστήματα, όταν ο κομήτης επιστρέφει στο εσωτερικό ηλιακό σύστημα, παρατηρείται αυξημένη δραστηριότητα. Το 1992, όταν αυτό συνέβη για τελευταία φορά, ένα νέο μέγιστο παρουσιάζεται, επιπλέον της συνήθους δραστηριότητας της βροχής. Η δραστηριότητα αυτή υποχώρησε όμως με το πέρασμα του χρόνου και από το 2000 δεν υφίσταται πλέον. Χάνεται η μαγεία σιγά σιγά παντού;; <br />
<br />
5. Οι ανθρωποκεντρικοί Έλληνες χαμογελούσαν πονηρά στο θέαμα της βροχής των Περσειδών που ξεκινούσε κάθε Αύγουστο από τον Βορρά, όταν ανέτειλλε ο αστερισμός του Περσέα: "Είναι τ'αστράκια που είδε η Δανάη, η μητέρα του Περσέα, όταν βρέθηκε στην αγκαλιά του Δία", είπαν.  Μετά ήρθαν οι Χριστιανοί ( Καθολικοί) κι έβαλαν τα πράγματα στη θέση τους με το απαστράπτον πνεύμα τους και τον αισθησιασμό που τους διακρίνει: "Είναι τα δάκρυα του Αγίου Λαυρεντίου που μαρτύρησε γύρω στα μέσα Αυγούστου". Ο καθένας μπορεί να διαλέξει την εκδοχή του μύθου που του ταιριάζει πιο πολύ χωρίς να χρειαστεί, φαντάζομαι, να διευκρινίσω ποια είναι η δική μου αγαπημένη εκδοχή.....<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-08-2009</td><td valign=top></td></table><br />