Οξυγόνο

Δημιουργός: azoritis, Γιώργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στη μέση της ερήμου
με σωσμένο το νερό
παρακαλάς ψυχή μου
κάποια όαση να βρω.

Μια γερασμένη πόλη
μόνος μου την τριγυρνώ
βρωμιά και μεθανόλη
τ'οξυγόνο μου ζητώ.

Βουλιάζει η εξέδρα
σαν βουβός χειροκροτώ
της ζήσης την ενέδρα
ν'αποφύγω δεν μπορώ.

Σκοτείνιασαν οι δρόμοι
λίγο φως παρακαλώ
γυρτοί περνούν οι ώμοι
το φεγγάρι πως να δω.

Ξημέρωσε η μέρα
και σου λέω σ'αγαπώ
δεν είπες καλημέρα
μάχομαι να κρατηθώ.

Στερέψαν όλα τώρα
την δροσιά σου λαχταρώ
μα έγινες η μπόρα
έστειλες τον κεραυνό.

Τα χρόνια μας καμμένα
κι'αν ακόμα πια βαστώ
το κάνω για εσένα
μήπως και εγώ σωθώ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-08-2009