παράπονο μικρό -δεν ήσουνα εκει

Δημιουργός: gerontas, ΣΑΡΑΝΤΗΣ

αμα ο άνθρωπος γερνά...γράφει οτι θέλει.....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]

Ξημέρωσε η νύχτα μ ολόγιομο φεγγάρι
μικρό παράπονο δεν ήσουνα εκεί.
Περίμενα ,τ αστέρια κρατούσα, μ ένα χέρι
κι έμοιαζε η πανσέληνος ,κρύα φυλακή.

Αυγή, ξημέρωσε κι η καρδιά μου κλαίει
Δάκρυ πικρό ,παράπονο μικρό.
Σου δωσα τα πάντα κι αυτό με καίει
Γιατί ,γιατί ,με κάνεις να πονώ.

Ο ήλιος τη μέρα ανταμώνει ,
το σύννεφο αντάμωσε βροχή
μικρό παράπονο με πήρε
κι εσύ δεν ήσουνα εκεί.

Πόσες ευχές ,πεσμένα αστέρια
Αστροφεγγιές .λάμψεις κρυφές
Ελπίδες φύγαν ,γυμνά τα χέρια
το αύριο κοιτώ ,που μοιάζει με το χθες.

Κι όμως βαθιά μες την καρδιά μου
κουρνιάζει η αγάπη κι φλόγα της ζεστή
μικρές ελπίδες γινήκανε παιδιά μου
και μου ζεσταίνουν την κρύα μου ψυχή.

Έτσι στέκω ξανά στα δυό μου πόδια
Όρθιος τη μέρα ,τον ουρανό κοιτώ
Και ξαναδίνω φως στα αστέρια
Κι εσένα αγάπη ,προσπαθώ να βρω…[/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-08-2009