Εφιάλτης

Δημιουργός: αρτίστα

Ποτέ μου δεν ένιωσα να απειλούμαι από τα άσχημα όνειρα...πάντα στον ξύπνιο τα βρισκα μπαστούνια...!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πάλι ακούς παιδιά να ψιθυρίζουν
Σκοποί ανήμεροι που γίνονται κραυγές
ματωβαμμένα πρόσωπα βρεφών σε κατακλύζουν
που έμαθαν στην κούνια τους να προσκυνούν σφαγές

Κάθε πρωί το μωρό σου νεκρούς ζωγραφίζει
Κι η Ιφιγένεια, νυφούλα πουλημένης πατρίδας
σε καλεί να την πας σε μια χώρα που ελπίζει...
(Εδώ όλοι ρυτίδιασαν στη μέση της Αυλίδας)

Όσο τρέχεις φωνάζει:"Πλησιάζει μαχαίρι!
Μη μ' αφήνεις στα χέρια ενός κόσμου πειθήνιου!
Βιάσου, ο Αχιλλέας μου ήταν ψεύτικο ταίρι
κι είναι ίδια στους αιώνες η κουκούλα του δήμιου"

Την ύστατη ώρα ξυπνάς. Η ανάσα κονταίνει.
Κι αντί να ανακουφιστείς, μοιρολογείς πενθώντας
μια μικρή Ιφιγένεια που συνέχεια πεθαίνει
σ' ένα βωμό που, ξύπνιος, έχτισες γελώντας...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-12-2003