Ο εφιάλτης της ονειροπόλησης

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Ο εφιάλτης της ονειροπόλησης</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Ο εφιάλτης της ονειροπόλησης</b><p>Δημιουργός: rosestar, <i>Ελευθερία</i><p><i> 19/8/2009</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>                                          [color=fuchsia][B]Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΗΣ ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΗΣΗΣ[/B][/color]<br />
<br />
[color=purple][B]Σκόρπιες λέξεις δημιούργησαν σταδιακά σκέψεις και αποτυπώθηκαν σε ένα κομμάτι ηλεκτρονικό χαρτί. Είναι πολύ γλυκό και παραμυθένιο να ονειροπολείς καταστάσεις, ιστορίες και να πλημμυρίζεις με τα ανάλογα συναισθήματα. Το όνειρο όμως μπορεί να μετατραπεί σε έναν αναπάντεχο εφιάλτη που να προκαλεί πόνο και δάκρυα. Ο άνθρωπος που ονειρεύεται, σκέφτεται και δρα θετικά, αλλά η διαρκή φαντασίωση δεν τον αφήνει να επιθυμεί αληθινά την ευτυχία και αρκείται σε μια ουτοπική ψευδαίσθηση. Γιατί να ονειρεύεσαι έναν κόσμο μαγικό, ιδεατό και να πασχίζεις να τον αποκτήσεις, αφότι καταβάθος γνωρίζεις πως ένα χελιδόνι δεν φέρνει μόνο του την άνοιξη; Η διαρκής απομόνωση προκαλεί βομβαρδισμό και καταιγισμό σκέψεων αγωνίας για την εύρεση της εξόδου από τον αδιέξοδο λαβύρινθο που έχεις παγιδευτεί. Ερωτεύεσαι τη μοναξιά, τη θλίψη και όλα στη ζωή σου γίνονται εθισμοί, συνήθειες και ένας τρόπος καθημερινότητας. Με μια απλή ανάμνηση σε ένα ξεχασμένο και κλειδωμένο συρτάρι, μένει παρατημένη η ευαισθησία και η αγάπη που νομίζεις ότι έχεις... Ξεγελάς τον εαυτό σου ότι είσαι ευαίσθητος και αγαπάς, επειδή απλώς πλάθεις όμορφα όνειρα, αλλά αν κοιτάξεις καλά και είσαι φιλαλήθης, θα διαπιστώσεις ότι υπάρχει αναισθησία και ακαρδία όταν κάποιος φίλος σου δίνει το χέρι για να βγεις από το σκοτάδι και συ το αρνείσαι. Στην ουσία αδικείς και τιμωρείς τον εαυτό σου με έναν αόρατο εγωκεντρισμό για σένα αλλά ορατό από τους άλλους. Νομίζεις ότι η ηλιαχτίδα φωτός που αχνοφέγγει από μακριά είναι και αυτή μια απλή ψευδαίσθηση όπως οι άλλες χωρίς καρδιά, αίμα και ζωή. Νομίζεις ότι δεν πονά από τη συμπεριφορά σου και όποτε θέλεις τη διώχνεις και την απογοητεύεις. Πόσο λάθος κάνεις και δεν το συνειδητοποιείς!<br />
Είναι τελικά πολύ ωραία τα αληθινά όνειρα όταν τα ζεις, τα αγγίζεις και ξέρεις πως δεν ονειροπολείς. Μία αχτίδα φωτός χρύσισε το κύμα που πάφλαζε μελαγχολικά στη βρεγμένη αμμουδιά και έσβησε με τη δύση του ηλίου.[/B][/color]<br />
<br />
<br />
[color=fuchsia][B]Ο κόσμος μέσα από τα καστανά μου μάτια.<br />
<br />
Ελευθερία  24 ετών[/B][/color]<br />
<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-08-2009</td><td valign=top></td></table><br />