Ο δρομος της φωτιας

Δημιουργός: amylee, Ευη

Οτι αξιζει ποναει....κι ειναι δυσκολο.....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Νυχτα....
ενα χλωμο φεγγαρι φωτιζει
τα σκοτεινα νερα της θαλασσας....
βαθια οσο ο θανατος....
ψυχρα οσο η καρδια σου....
Το αγερι σκορπιζει τα πεταλα της ψυχης μου...
δειλες σταγονες της βροχης καθαριζουν τις πληγες μου....
ψιθυριζουν λεξεις...λογια....ψευτικα...
ενας ηχος αποκοσμος....που εχει την φωνη σου.....
Παλλοιρια....
ο πονος σαν αγριο κυμα ξεχεινεται....
ξεβραζει τα ονειρα στην ακρη της παραλιας....
κομματια....
Τα δακρυα ξεχειθηκαν σαν την ομιχλη....
ενα για καθε ελπιδα που ξεριζωσες απο μεσα μου....
ενα για καθε μαχαιρι που εμπιξες στην καρδια μου....
μονο αυτη ξερει το ποσο σαγαπω....
Καποτε κοιταζα τον ηλιο μεσ΄τα ματια....
μα τωρα χαθηκε....
καπου στο παρελθον.....
οταν εχασα τον εαυτο μου...
εκει στα συνορα της θλιψης....
Ο ερωτας σαν μικρο παιδι
παλευει με τα κυματα της ζωης.....
το κορμι του ποτισμενο απο την αλμυρα....
μεθυσμενος απο την νιοτη του....
εχει κατι που θυμιζει την μορφη σου....
μεχρι να ξεψυχησει....
να κουραστει απ τις μαχες της καρδιας....
αλλη μια χαμενη αγαπη....
σκορπισμενη μεσα στις μερες του καλοκαιριου...
χαμενη μεσα στις νυχτες του χειμωνα....
Στην σκακερα του ουρανου
οι ευχες γλιστρουν απο τα αστερια....
πιονια λευκα και μαυρα....
σαν πυρινες φλογες σβηνουν
πανω στο νερο....
ζεστο σαν το αιμα....
σαν τα παθη των ανθρωπων....
Ο ουρανος κρυβεται πισω απο τα συννεφα....
μονος....αδειος....
σαν τον βασιλια που εχασε την βασιλισσα του.....
Σαν λευκη σελιδα η ψυχη....
περιφερεται μεσα στο χρονο...
περιμενει να γεμισει απο τις στιγμες μας.....
Καποτε εντυνες τις μερες μου με χαμογελα....
τωρα γυμνες αφηνονται στην αγκαλια του χειμωνα....
Μα ακομα υπαρχει εκεινος ο δρομος.....
εκεινο το μονοπατι....πλεγμενο με αστερια....
πανω στα κρυσταλλινα νερα μιας θαλασσας αγαπημενης....
της θαλασσας των ματιων σου....
Ο δρομος της αγαπης....
ο δρομος της φωτιας.....






Την αγαπη σαν κοκκινο τρανταφυλλο
την κραταμε στα χερια μας....
μα οσο και να μας πληγωνουν τα αγκαθια
ποτε δεν το πεταμε.....
το κραταμε πιο σφιχτα......

Σε αγαπαω ακομη.......

Αν και ημουν ετοιμη να τα παρατησω.....
ειδα να περναει απο διπλα μου μια αδεσποτη ελπιδα.....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-08-2009