Μιας Οιδιπόδειας εφηβείας

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κροταλιστά καθώς περνάνε οι ημέρες
μέσα στο νου με όσα σβήσανε φεγγάρια
τις Κυριακές και τις Δευτέρες
‘συ στα ζάρια
Με την αβέβαιη ριξιά σου θα σκοτώνεις.

Ντόρτια ή εξάρες , ποιος να νοιάστηκε για’σένα
ήσουνα πάντα ένας άσσος μοναχός
Στα καφενεία και στα ξένα
σα μοιχός
να εκπορνεύεις τις ταφές μιας Αντιγόνης.

Κι αυτή γυμνή όπως την γέννησε ο Δίας
για άλλη μια θα αυτοκτονούσε-να τη δεις
μιας Οιδιπόδειας εφηβείας
το κλειδί
να βρει στα σπλάχνά σου την πόρτα να ανοίξει.

Καθώς αστήρικτα θα γέρνει το φεγγάρι
εσύ σαν Αίμονας που ψάχνει τη μαμά του
της μοναξιάς και του θανάτου
ευλογητάρι
σ’αυτό το ποίημα θα θελήσεις κάποια στίξη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-09-2009