Αέρινη εικόνα

Δημιουργός: Ελένη Σ., Ελένη Σωφρονίου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]Αέρινη εικόνα[/B]

Θα στέκω εκεί σιωπηρά, δίχως να συλλογιέμαι,
μονάχα να αισθάνομαι ανέμους που κοπάζουν,
θύελλες που λυγίζουνε, σκοτάδια που σκορπάνε
στης μιας στιγμής το σύνολο, σ’ όλη την παρουσία.

Θα σκουντουφλήσω στ’ άγνωστο χωρίς κανένα φόβο
και θα ‘χω ‘κείνη τη γνωστή φωνή να με ζεσταίνει,
έτσι γλυκά κι’ αθόρυβα, κελάηδημα να μοιάζει,
ν’ αποκοιμίζει τη νυχτιά, να φέρνει την αυγούλα,
να σουρουπώνει την πικρή την όψη απουσίας
και τ’ άσπρο μου να μου φορεί πλουμίδι της χαράς μου.

Έτσι θα γείρω ήσυχα να νιώσω τη ματιά σου,
να πιω γοργά το νέκταρ της, μη λάχει και στερέψει,
κι’ όλο το αφανέρωτο το φως της να σκαλίσω.
Να τυλιχτώ αργά-αργά το σχήμα της γαλήνης,
καθώς σιγή θα γεύομαι απ’ των χειλιών τις άκρες.

Κι’ ως έτσι θα ‘μαι δίπλα σου, αέρινη εικόνα,
κι’ ως έτσι θα ‘σαι δίπλα μου, ασίγαστη μορφή,
οι σπίθες μας θα κόψουνε του χθες τον παγετώνα,
θα πυρπολήσουν τ’ αύριο σε μια ζεστή αφή
και θα χωθούν στον παφλασμό
της φλόγας μιας ουσίας
που θα στεριώνει ανύποπτα στιγμή παντοτινή!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-09-2009