πως να σωθώ με ποίηση μονάχα

Δημιουργός: χρήστος

Επανάληψη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ο νους μου πάντα εκεί στην πρώτη νιότη
στις δήθεν αντιστάσεις και στις τάχα
μες στην πλαστή μου τώρα μακαριότη
πως να σωθώ με ποίηση μονάχα;

στη μέση- μέση βρίσκομαι του δρόμου
κι ας έχω όσα πάντα ήθελα να 'χα
μπρος την αναλγησία όμως του κόσμου
πως να σωθώ με ποίηση μονάχα;

δυο φθόγγοι βγαίνουν από το λαιμό μου
για τα είδωλα που πέσανε απ' τα βάθρα
ναυάγιο το παρόν στο παρελθόν μου...
πως να σωθώ με ποίηση μονάχα;

μπρος σε μια μνήμη ολόγυμνη οδαλίσκη
που νύχτα πλάι μου ξαπλώνει λάθρα
σε μια ζωή φριχτά που μ' αναλίσκει
πως να σωθώ με ποίηση μονάχα;

λαξεύεται η μετόπη του μετώπου
χαράζονται γραμμές. σοφίας τάχα
πεθαίνουν τα όνειρά μου επί τόπου
πως να σωθώ με ποίηση μονάχα;

τα χνάρια ιχνηλατώ του εαυτού μου
στα αχανή του χρόνου μονοπάτια
μα στις χοάνες χάνομαι του νου μου...
πως να σωθώ με ποίηση μονάχα;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-09-2009