Παραμύθια μεγάλων, ιστορίες αγέννητες

Δημιουργός: fevroni

*όποιος ξέρει πως γράφεται αυτό ας μου το γράψει.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έσπειρα καληνύχτες.
Καληνύχτα μαμά,
καληνύχτα μπαμπά.
Καληνύχτα εσύ.
Καληνύχτα.
ΚΑΛΗΝΎΧΤΑ.
Για τις νύχτες γιατί σωπάσατε όλοι;
Γιατί ποτέ κανείς δε μου είπε κουβέντα;
Για τα άστρα που κοροϊδεύουν τις ευχές,
για τα φεγγάρια που καταπίνοντάς τα
τα κάνουν όλα πιο σκοτεινά,
για τις λαμπερές θάλασσες που μόνο
φωσφορίζουσες μπουρμπουλήθρες προσφέρουν,
για τα έρχομαι που είναι ξυπόλυτα μ΄ ευαίσθητες πατούσες;
Για τις μέρες γιατί σωπάσατε όλοι;
Μήπως δεν έχω σπείρει καλημέρες;
για τα φεύγω που φορούν τα πιο γερά παπούτσια,
για τις καλύτερες μέρες που βρήκαν εμπόδιο
το «θα ΄ρθουν»,
για τον ήλιο που ξεπλένει τα βραδινά μονοπάτια
απ΄ τα μάτια μου,
για την ταχυδακτυλουργό ελπίδα που μ΄ ένα
μαγικό τρυκ εξαφανίστηκε κι αυτή;
Τα τοποθετήσατε σωστά όλα μες στα παραμύθια σας.
Για την αλήθεια σωπάσατε όλοι, από αγάπη.
Το ωραιότερο παραμύθι μου προσφέρθηκε, ευχαριστώ.

Για την απεραντοσύνη της μέρας και το άπειρο της νύχτας,
κανείς;
Η μέρα μου κι η νύχτα μου, μου φέρνουν ένα «μη μένεις μόνη».
Η καλή – μέρα κι
η καλή – νύχτα σας
ένα μη-με-λησμόνει.*
Κι εγώ κάνω ασκήσεις καλής όσφρησης,
μαύρη μου μέρα και νύχτα μου δικιά μου, αγέννητη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-04-2005