Αρμένισα, Βασίλεψα

Δημιουργός: vlachos, ΓΙΑΝΝΗΣ

Αυτό που αγάπησα πιο πολύ από όλα..............

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΑΡΜΕΝΙΣΑ, ΒΑΣΙΛΕΨΑ

Αρμένισα, βασίλεψα,
αφέθηκα, γαλήνεψα,
στους κόλπους της καρδιάς σου.
Σε έψαξα, σε γύρεψα,
σε χάιδεψα, σε σμίλεψα,
στα πιο κρυφά όνειρά σου.

Αραξοβόλι μου γλυκό,
ευλογημένο απ’ το θεό,
είναι η αγκαλιά σου.
Σαν μπαίνω να ξεκουραστώ,
τα βάσανα μου τα ξεχνώ,
τα σβήνουν τα φιλιά σου.

Άκου. Κάπου ένα αηδόνι κελαηδεί, με σαγηνεύει η φωνή,
τραγούδι να του γράψω.
Κάπου φιλιούνται δυο παιδιά, θα ζωγραφίσω μια καρδιά ,
κάδρο να τα κρεμάσω.
Έλα, ας ταξιδέψουμε μαζί, με της αγάπης το σκαρί,
για σένα θα το φτιάξω.
Σ’ του έρωτά μας το νησί , στο λιμανάκι, στην ψυχή,
θα δέσω, θα αράξω.

Στα μάτια σου ο ουρανός,
η πούλια ο αυγερινός,
άστρα τα δάκρυα σου.
Με κέρασες, με φίλεψες,
μ’ αγάπησες, με ζήλεψες,
πάνω απ’ τα όριά σου.

Στ’ αγκυροβόλι το κρυφό,
τ’ απάνεμο, το μυστικό
χτίζουμε τη φωλιά μας.

Αγκαλιασμένοι και γυμνοί,
πρωτόπλαστοι κι αμαρτωλοί,
στου παραδείσου την αυλή,
γνέθουμε τα όνειρά μας.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-09-2009