Ψυχή, χάρηκα για τη γνωριμία

Δημιουργός: angelaki*

(λίγο παρανοϊκο είναι αυτό που έγραψα…Λες?χαχααχα)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Άνοιξα την πόρτα της ψυχής μου καλά πια…Μιλάμε καθημερινά…Μου γκρινιάζει, της φωνάζω, γελάμε και πότε πότε είμαστε τσακωμένες και κάνουμε σα μικρά παιδιά μούτρα….

Μου πήρε χρόνια να καταλάβω ότι η ψυχή μου μπορεί και μ'ακούει και με καταλαβαίνει όσο κανείς άλλος εκεί έξω…Μου πήρε μήνες να ξαναγράψω, να νιώσω αυτή τη λαχτάρα που ένιωθα…Τώρα κοιτάζω το πληκτρολόγιο και χαμογελάω, θυμάμαι τα δάκρυα πάνω από το χαρτί, την μαυρίλα στα μάτια μου και τα όνειρα-εφιάλτες…και ήρθε η στιγμή που κατάλαβα:
Δεν υπάρχει μαυρίλα, δεν υπάρχει εφιάλτης, όλα είναι ντυμένα άσπρα χωρίς ένα ψεγάδι, τ' ακούς ψυχή μου? Το ξέρω ότι σε θύμωσα και μ'έριχνες χαμηλά, το ξέρω πως σε ξεφτίλιζα και συ, πάλι κοντά…Συνάντησα φίλους κριτές να βράζουν μες στο αίμα που έπιναν, συνάντησα ανθρώπους αδιάφορους, μα στο τέλος συνάντησα εσένα…

Δεν υπάρχει είκονα ή συναίσθημα ζωής που να μην περνάει από το μονοπάτι της ψυχής μας. Μόνο αυτή με ακούει όταν νιώθω μόνη, μόνο αυτή γελάει όταν γελάω και μόνη της θυμώνει πριν κάνω κάτι λαθος…Δε βρίσκεις στους ανθρώπους την ευτυχία, στην ψυχή σου την βρίσκεις ...Ξέρω ποια είμαι, τι θέλω, και ξέρω ότι εγώ φτιάχνω τους φίλους μου κ εγώ τους χαλάω… Η αγάπη με άλλαξε, η ηρεμία στα μάτια μου χαίρεται…Νιώθω καλά γιατί ξυπνάω και βλέπω αλήθειες να με περιμένουν στην πόρτα μου…
Κοιμάμια ήσυχη γιατι δεν κρύβομαι, γιατί δε νιώθω περιττή από κανέναν…
Νιώθω ΦΙΛΗ με την ψυχή μου και μόνο, γιατί είναι η μόνη που δε θα με κρίνει…Μυρίζω ερωτευμένη από χιλιόμετρα γιατι γνώρισα εμένα, με αγάπησα κ ύστερα με σεβάστηκα…Φωνάζω σ'αγαπώ σ'εκείνον που μπήκε στην ψυχή μου και την έλουσε φως, σ'εκεινον που μου έδειξε πως είναι να είμαι εγώ….κ έτσι όπως και να ναι στο μέλλον, εγώ θα συνεχίσω να μ'αγαπώ γιατί μόνο έτσι εκτιμώ και λατρεύω τους γύρω μου!

Τ'ακούς ψυχή μου? Χαμογελάστε και διώξτε ό,τι σας χαλάει! Δεν κοστίζει πραγματικά τίποτα!



Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-09-2009