Άρρωστα χρόνια

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μένω σκυμμένος δε σηκώνω κεφάλι
Πίνω αίμα ,δάκρυ και χολή
Σιγά σιγά γκρεμμίζω σώμα και ψυχή
Σ’αυτές εδώ τις ερημιές πεθαίνω πάλι

Μες στ’άρρωστα χρόνια της μοναξιάς
Τα χέρια ψάχνουν για σημάδια ευτυχίας
Μα φαρμακώνονται στα μαύρα της αγωνίας
Στα κύματα της λύπης και της συμφοράς

Στον ύπνο μου τα όνειρα αιμορραγούν
Αλλοιωμένα απ’τα φάρμακα και τα μυστικά
Πια δεν ξενυχτούν θυμίζουν λησμονιά
Γονατιστά κι ανυπεράσπιστα μ’αποχαιρετούν

Μυρίζει απόψε άλικο αίμα ,αχνίζει η αγάπη
Χαμένες παραισθήσεις για να γερνάω στο σκοτάδι
Χαμόγελα μαχαιρωμένα για να γυρνάω στις λαγκαδιές στου άδη
Όλα εκείνα που αγάπησα μοιάζουν τώρα μ’αυταπάτη

Ανοίγω τα παλιά συρτάρια
Ζωντανεύουν οι σκιές τραυλίζω κάποιους στίχους
Έτσι εξηγούνται οι ρωγμές και μορφές στους τοίχους
Στην αγκαλιά σου ξημερώνουν πάλι τα φεγγάρια

Πως να ζήσω το ανέλπιστο,γνωρίζω πια τον εαυτό μου
Πνίγομαι,καίγομαι σ’αυτό το χειμωνιάτικο τοπίο
Σάπιο το ταξίδι του κόσμου φτιασίδι μα ξεκινά το πλοίο
Κάτι ανάβει,σβήνει τον καημό με σέρνει στο θάνατό μου

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-09-2009