Οι γραμμές του Νικολάκη

Δημιουργός: barboutsala

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αυτό το κυνηγητό πολύ μ’ έχει κουράσει

Στα μονοπάτια της επανάληψης περιφέρομαι
Κι αυτό το φωτεινό σημάδι
Πότε κοντά
Πότε μακριά
Δεν είναι στο στυλό η αρχή της αντιμετάθεσης
Είναι στο μάτι
Στην κόρη και στο γιο της υποτήνουσας
Είναι στη λάγνα ανακύκλωση των συσκευασιών
Δες
Πως ταιριάζει στο ακριβό χαρτί
Το φτηνό πλαστικό των φωνημάτων
Δες
Τα κύματα του ηλεκτρομαγνητισμού
Τσουνάμι στις γραμμές του Νικολάκη
Άνεργος έμεινες, καημένε πια
Η εξουσία ανήκει πλέον στα πατατάκια
Τα στομάχια μας υποτροπιάζουν συνεχώς
Τα σήματά σου δεν τα ξεφλούδισες
Παλινδρομούν
Και δε μας πιάνει τώρα η αντιβίωση

Το μαχαίρι γυαλίζει στο χέρι μου
Γιατί δε φεύγουν τ’ αστέρια;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-09-2009