Δραπετεύσεις

Δημιουργός: Γιάννης Ποταμιάνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][B]Δραπετεύσεις
Του Γιάννη Ποταμιάνου[/B]
===
Θολώνει ο νους μου χάνεται
τα βράδια, δραπετεύει
Τα μονοπάτια ακολουθεί
των αστεριών
τους δρόμους προς το αόρατο
Στα παραμύθια χάνεται
η καρδιά μου
Καβαλάρης που καλπάζει
το ηλιοβασίλεμα
Και η νοσταλγία μου άχραντη
στις παιδικές μου μνήμες
διαχέεται
Χάνω την σκιά μου στο σκοτάδι
Απόλυτη η μοναξιά
Στις εναέριες περιπολίες μου
***
Και ο αετός χάνεται,
Αψηφάει την βαρύτητα
ορμάει προς τα σύννεφα
Κι όμως δεν ζηλεύω τον αετό
Εγώ ψάχνω για θεούς
Ενώ ο αητός για σαύρες
***
Κι απ’ τους πίνακες ζωγραφικής
δραπετεύει η ματιά μου
Ακολουθεί τις μυστικές γραμμές τους
να συγκλίνουν
Για να γευτώ λάγνα την ψευδαίσθηση
της τρίτης διάστασης
Όμως νοιώθω μεγάλη μοναξιά
στις δραπετεύσεις μου
Αφουγκράζομαι την ευγλωττία
της σιωπής
Αφουγκράζομαι την αγωνία
του καλλιτέχνη
να ταξιδεύει στο δρόμο το θολό
της έμπνευσης
Να ξύνει τη δορά του ορατού
ψάχνοντας το αόρατο
***
Κάνει πολύ κρύο στο δρόμο
προς τα αστέρια
Έχει πολύ μοναξιά ο δρόμος
προς το ποίημα
Και εσύ μου λείπεις πολύ
τα βράδια μετά το ποίημα
===
[B]8 Σεπτεμβρίου 2009
(Διασκευή 3 Μαρτίου 2010)
Γιάννης Ποταμιάνος[/B][/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-09-2009