Τσάρλι Τσάπλιν

Δημιουργός: poetryf

Στη μαυρόασπρη προχειρότητα της ζωής μας....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σ’ένα ξύλινο τσίρκο
‘κει που λες πως ανήκω
τέντωσες τη ψυχή μου σα φθαρμένο σκοινί.
Στην καρδιά μου δυο πόδια
έβαλες για εφόδια
και της είπες «περπάτα!» λίγο πριν να κοπεί.

Περασμένη μου τρέλα
εμπριμέ μου ομπρέλα
στο τρεμάμενο χέρι που από φόβο γλιστρά
Πέφτει κάτω η τέντα
δεν ακούω κουβέντα
όλα τώρα μου μοιάζουν, όμορφα, σκοτεινά!

Και ας πόνεσ’η πτώση
έχω μόνο γλυτώσει
το χαμόγελο εκείνο που ταιριάζει στα χείλη.
Σε κοιτώ σαν παλιάτσος
θεατής μου και τσάτσος
την παράσταση κλείνεις, δεν κουνάς το μαντήλι.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-09-2009