Σπαρμένα αντίο

Δημιουργός: ivikos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σπαρμένα αντίο στους αγρούς της λησμονιάς
που τα ποτίζει της φυγής το βροχονέρι
της προδοσίας που γεμίζουν το πανέρι
τα ‘χα θερίσει και με βρήκε ο χιονιάς

Ληγμένα όνειρα στ’ ανάστροφα του νου
σε ζωγραφίζαν να σφαδάζεις στο νυστέρι
με παρτεναίρ σου το παμπάλαιο τ’ αστέρι
και για φονιά σου το φεγγάρι τ’ ουρανού

Κι ενώ όπως ρίχνει το νερό γλυφή πληγή
μες στις οάσεις της καρδιάς σαν να ‘ναι νάμα
ήρθες και λες: «το σ’ αγαπώ δεν κάνω ράμα
την ανοιχτή σου να σου δέσω την πληγή».

Σπαρμένα λόγια σε λοφίσκους απ’ το χτες
σε θέρος λύπης ,στου καημού τις θημωνιές σου,
μου είπες «Ναι» μα σε οδηγούν οι λησμονιές σου,
και πάλι αφήνεις τις πληγές μου ανοιχτές!!




Φολέγανδρος 10.09.09

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-09-2009