Κυνηγώντας ανεμόμυλους

Δημιουργός: suaddo

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Περπατάω μιαν ατέλειωτη έρημο
κάθε βήμα μου στην άμμο βουλιάζει
κι αν η ανάσα μου φοράει κάτι πένθιμο
μόνο το κόκκινο, σου λέω, της ταιριάζει

Κολυμπάω μιαν απέραντη θάλασσα
κάθε στάλα της ζωές μου μοιράζει
κι αν τα νησιά μου στην άκρη της τα ‘ψαξα
κάποιος τη θέση τους, σου λέω, πως αλλάζει

Χρωματίζω μια ελπίδα ναυάγιο
κάθε κύμα ματωμένο μετάξι
κι αν και το σώμα της δεν βρήκε απάγκιο
άσυλο κρύβει στου ανέμου το αμάξι

Φτερουγίζω ουρανό ασήκωτο
κάθε σύννεφο γλυκιά καλημέρα
κι αν το ταβάνι του αγγίζει το ανείπωτο
τρέμει, σου λέω, τα λόγια του αέρα

Αγαπάω μια σκιά στο όνειρο
κάθε βράδυ ζω μες στο καθρέφτη
κι αν η παρέα της με κράτησε όμηρο
πια δεν φοβάμαι το βλέμμα του ψεύτη

Κυνηγάω σειρές ανεμόμυλους
κάθε λόφος μια καινούρια πατρίδα
κι αν σηκώναν τα φτερά ανεμοστρόβιλους
κύκλους γυρεύω σε μια άδεια σελίδα

Ταξιδεύω μια ευχή μου στο άπειρο
κάθε άστρο μια λευκή αυταπάτη
κι αν το φως του ακουμπά το παράθυρο
καταλήγει στου βυθού το κρεβάτι

Κουβαλάω έναν στίχο στο πάντοτε
κάθε λέξη μια γλυκιά μελωδία
κι αν τη Μούσα αγάπησα κάποτε
πάλι μ’ έσυρε μπροστά στη Πυθία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-09-2009