Γύρνα Δημιουργός: ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ, ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ Χαιρετίζω τα μέλη του stixoi.info Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Από τότε που έφυγες ο κήπος είναι μελαγχολικός
Μαράθηκαν τα τριαντάφυλλα
Που ανθίζανε στο βελούδινο χάδι των χεριών σου
Χορτάριασαν τα λόγια αγάπης
Που είχαμε πει κάτω απ’ τ’ ουρανού την αστροφεγγιά
Έπεσαν κιτρινισμένα απ’ τα κλαδιά των δέντρων
Με το πρώτο φθινοπωρινό φύσημα του αγέρα
Τα τρυφερά συναισθήματα
Που είχαμε κρεμάσει σαν πράσινα φύλλα χλωρά
Βράχηκαν τα παθιάρικα φιλιά
Που σαν ώριμους καρπούς της φλογερής μας αγάπης
Είχαμε κόψει στου ολάνθιστου κήπου τη γωνιά
Σχηματίστηκαν στο αποσκληρυμμένο έδαφος
Ελικοειδή ρυάκια υφάλμυρου νερού
Έπαψε ν’ αναρριχάται στον πέτρινο τοίχο ο κισσός.
Τώρα η απουσία σου σαν τη φωτιά καίει την καρδιά
Τώρα η ανάμνηση σου ένας βράχος πελώριος
Που πλακώνει τα στήθια
Τώρα η μακρινή ηχώ της φωνής σου μια νότα θλιμμένη
Που τυραννάει της ψυχής τα σωθικά.
Ας ξεχάσουμε λοιπόν
Τις συννεφιασμένες μέρες που ανέθρεψαν το χωρισμό
Εκείνες τις βλοσυρές μέρες που περπατήσαμε
Στις κακοτράχαλες ανηφοριές της οδύνης.
Γύρνα και πρόβαλλε σαν την αίθρια αυγή
Με το μελίχρυσο ήλιο στο γαλάζιο σου μέτωπο
Και στέγνωσε το νοτισμένο απ’ τα δάκρυα χώμα.
Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-09-2009 |