Το ξέρω

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αγρίεψε ο κόσμος και σε έχασα
για σπίτι είχα το σώμά σου, κρυώνω’
Δεν έζησα τα χρόνια μου μα γέρασα
κι ακόμα τη ζωή μου ξεπληρώνω..
Βαρέθηκα να σφάζω όσα γέννησα
και πάντα να αθωώνω αυτόν το φόνο.
Ξεσπάθωσε ο κόσμος κι εσύ χάθηκες
σε χώρεσε της λήθης το θηκάρι’
Το δέρμά μου γδαρμένο, οι μνήμες άθικτες
κι εσύ πληγή του πόνου, απομεινάρι.
Οι ελπίδες μου είχαν χρώμα, ήταν άλικες
μα ξέβαψαν σαν Αύγουστου φεγγάρι.
Σκοτείνιασε ο κόσμος, τόσο απρόσμενα
και γίνηκε κι η νύχτα του κομμάτια
Εκείνα που δεν μου’δωσες, τα πρόσμενα
σα φως μέσα σε δυο ζευγάρια μάτια.
Με κούρσεψε της μοίρας το « αδίστακτο»
που μοιάζει κι η ψυχή μου βιασμένη...
Το σώμα που κατοίκησα ανύπαρκτο
Το ξέρω, κι είναι αυτό που με πεθαίνει...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-09-2009