σε λίγο ξημερώνει

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

πέρα απ’ τα όρια τ’ ουρανού θέλησες ν' ανοιχτείς
κολλώντας με λευκό κερί γερά φτερά στην πλάτη
να κυνηγήσεις τάχατες τη μοίρα πριν χαθείς
πέρα απ’ τα όρια τα’ ουρανού , της θάλασσας τα πλάτη

να φύγεις σαν γοργό σκαρί που σκίζει το νερό
θέλησες , πίσω αφήνοντας γραμμή που να μη σβήνει
τα μάγουλά σου έβαψες με χρώμα πορφυρό
του ορίζοντα του αυγινού που μόνο ελπίδες δίνει

να πεταρίσεις σαν πουλί μικρό απ’ τη φωλιά
θέλησες, κι απ’ τη μητρικήν αγκάλη να πετάξεις
γιατί ένιωσες τη δύναμη της νιότης στα φτερά
κι έλεγες μόνος σου μπορείς τον κόσμο όλο ν’ αλλάξεις

τώρα από την απόσταση του χρόνου που περνά
όλο και μοιάζεις πιο πολύ στη λάβα ενός κρατήρα
που άλλοτε διχοτόμησε και βύθισε νησιά
μα τώρα βράχος στέκεται, μαύρος έξω απ’ τη Θήρα

κι αναζητάς να σε δεχτεί τη νύχτα μια αγκαλιά
που η μοναξιά σου γίνεται θεριό που δε μερώνει
να σου χαϊδέψει στοργικά μια μάνα τα μαλλιά
και να σου πει, «μη σκιάζεσαι, σε λίγο ξημερώνει»

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-09-2009