Πάτωμα

Δημιουργός: eisai_enas_ap_mas, ~♥~

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

κοιτάζω το πάτωμα..
πόσα κοινά έχουμε..
όπως κ αυτό έτσι κ εμένα με πατάνε..
προσπαθούν να με καθαρίσουν..
όμως κάποιοι λεκέδες δεν φεύγουν..
αλλάζουν κάποια σημεία πάνω μου..
αλλά αυτό ξαναβρωμίζει..
Πόση βρωμιά υπάρχει εκεί έξω άραγε..;;
Κ όταν βρείς το σωστό καθαριστικό αυτό που θα παίξει λυτρωτικό ρόλο κ θες να μείνει για παντα μέσα σου αυτό λείπει όλο κ πιο πολύ...ξέρεις ότι ξέρει πώς μπορεί να σε έχει δικιά του...αλλά εσύ θες να το ζήσεις..να ζήσεις σε τι;σε ένα ψέμα;σε κάτι που ξέρεις ότι δεν είναι δικό σου;αλλά κάτι δανεικό;
Πώς μπορείς να ζείς έτσι;πώς..;;

Είμαστε πιόνια σε όνειρα μακριά από τα δικά μας.Είμαστε στάχτες σε ξένες φωτιές.Ζούμε στη σκιά μιας αγάπης ξεφτισμένης.Χάντρες κόκκινες ο χρόνος,τα λεπτά λογαριάζουμε ευλαβικά.

Είμαστε είδωλα σε θολά νερά.Είμαστε ανέλπιδες χαρές Χανόμαστε στη δίνη
Στο φως της μέρας ουρλιαχτά.

Είμαστε αερικά . Ερχόμαστε και φεύγουμε
Είμαστε σκισμένα χαρτιά
Παλεύουμε για μιαν ανάσα
Πεθαίνουμε για μια στιγμή
Τη Στιγμή…

Και όπως χάνεις τη μορφή σου
Εκεί είμαι να μαζεύω τα όνειρα σου…


Είμαστε σαν από βροχή.Αντίπαλοι στην ίδια μοίρα.Είμαστε φλογισμένα όρνια
Και πονάμε τη κάθε στάλα που μας διαπερνά
Πονάμε για να ζούμε
Ζούμε για να πονάμε
Κι όμως ζούμε…

Κείτομαι στο πάτωμα μου...βλέπω πώς πήρα την ζωή μου λάθος..Γιατι;Γιατί να μην μπορώ να σε ζήσω;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-09-2009