Το νεκρό θέατρο

Δημιουργός: Mienkie

Θλιβερό, ε; Τι σου είναι όμως η έμπνευση...;!
...
...
...
...
...
...τρίτη ξαδέρφη! (χιχιχι!)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σαν πεταλούδα του χιονιού
Αγάπη κρυφή στις κουρτίνες μιας σκηνής
Που μες στις σκόνες θυμάται παραστάσεις
Γκρίζες, λευκές, μαύρες εικόνες μιας ζωής

Ένα πρόσωπο πνιγμένο σε θλιμμένες μορφές
Μιας παράστασης που τελειωμό δεν έχει
Βήματα που σπάνε την σιωπή του θεάτρου
Που πίσω από θηρία, για να τα προλάβει, τρέχει

Ένα σπασμένο ακορντεόν προσπαθεί να ξαναπάιξει
Στα σκοτάδια ο χρόνος του τελειώνει
Μάταια η ψυχή του παλεύει
Μια φωνή το κάνει να σιωπά και να θυμώνει

Λέξεις σκληρές, τρυφερές, αγάπης και μίσους
Στίχοι που ειπώθηκαν κάποτε
Στα παρασκήνια του θεάτρου που έκλεισε κι όμως ζει
Μέσα σε ψυχές που δύσκολα λένε σ' αγαπώ

Το πιάνο στη γωνία έχει πια σιωπήσει
Χορδές που σκουριασμένες τεντώνονται
Και ψυχές καλλιτεχνών που πλανιούνται στο χώρο
Και απόηχοι χειροκροτημάτων ακόμα απλώνονται

Στα χείλη της μοναξιάς μια λέξη
Που θέλει πια να ακουστεί
Και επιτέλους, στο άδειο θέατρο αντηχά
Η λέξη "τέλος" και σβήνει ντροπιασμένη στη σιωπή...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-04-2005