Kλόουν Δημιουργός: Κωνσταντίνος2004, Κωνσταντίνος Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Τώρα που όλα θαρρείς πως τα έκανες μείνε μόνος σου βλάκα, έτσι κι αλλιώς είναι το μόνο που σου μένει, έλεγες. Το φόβο που όλους τους άλλους θα νικήσει κράτα, γερασμένα τα λόγια σου περνάνε σα τίποτα να μην τ’ αλλάζει, μακρινή ανάμνηση η πραγματικότητα, κοιτάω τον καθρέφτη είμαι αλλά δεν είμαι εγώ.
έχω μόνο το μυαλό μου δε χρειάζομαι εχθρούς
δε χρειάζομαι αγάπες και σοφίες
δε χρειάζομαι ανάσες ούτε φίλους δανεικούς
και ανθρώπους που να λένε μαλακίες
έχω μόνο τη καρδιά μου ή ένα κομμάτι απ’ αυτή
λιγοστή μα όμως φτάνει για να ζήσω
πώς δακρύζει το φεγγάρι πώς η μέρα γελαστή
μου ζητάει απ’ τον μηδέν να ξαναρχίσω
κι όταν κοιτάω τον καθρέφτη σα παράθυρο ανοιχτό
μια πολιτεία και ένας κλόουν με κοιτάει
μες στο βλέμμα του το άδειο πως το βλέμμα μου να βρω
τζάμι που’ ναι ο καθρέφτης κι όλο σπάει
[I][/I][I][/I][I] Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-09-2009 |