Γίναμε Όλοι Ξένοι

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Γίναμε Όλοι Ξένοι</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Γίναμε Όλοι Ξένοι</b><p>Δημιουργός: Just Me!, <i>Κανελλία</i><p><i> http://kanellia.boom-bap.gr</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Χθες το βράδυ καθόμουν με την κολλητή μου, την Άντζελα, και μιλούσαμε γενικώς. Σε κάποια φάση διέκοψε την κουβέντα μας μια παράξενη κραυγή. Ανατριχιάσαμε και οι δύο... Ήταν πολύ περίεργη. Δεν μπορούσαμε να ξεχωρίσουμε αν είναι άνθρωπος ή γάτα. Μας ακουγόταν περισσότερο για φωνή γριάς μα δεν πήγαινε κάπου το μυαλό μας. Δεν βγήκαμε έξω γιατί ακουγόταν σα να είναι μακριά και δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι. Αυτό συνεχιζόταν για καμιά ώρα. Κραυγές πόνου...<br />
<br />
Ύστερα, όταν η Άντζελα κατέβηκε να πάει στο αυτοκίνητο για να γυρίσει σπίτι της με πήρε τηλέφωνο και με ενημέρωσε πως αυτή η κραυγή έρχεται από το σπίτι απέναντι και ήταν σαν μοιρολόι. Βγήκα στο μπαλκόνι και είδα όλα τα φώτα και τα παράθυρα κλειστά. Μόνο οι κραυγές ακούγονταν...<br />
<br />
Σήμερα μίλησα στη μαμά μου για το σκηνικό και με ενημέρωσε πως υπάρχει μια γριούλα στο κάτω σπίτι η οποία είναι άρρωστη και της πηγαίνουν φαΐ το πρωί και το βράδυ και τίποτα παραπέρα...<br />
Δεν υπήρξε ούτε μία κίνηση ανησυχίας από αυτούς τους ανθρώπους...<br />
<br />
Τους συγκεκριμένους γείτονες δεν τους γνωρίζω, είμαστε ξένοι μεταξύ μας κι όμως εγώ ενδιαφέρθηκα πιο πολύ από εκείνους για τον άνθρωπό τους. Σκέφτηκα κάποια στιγμή να πάω να χτυπήσω την πόρτα να δω αν είναι όλα καλά αλλά ήξερα πως αυτή μου η κίνηση θα ερμηνευτεί ως αδιακρισία κι όχι ως ενδιαφέρον...<br />
<br />
Δεν μπορώ να τους κρίνω, δεν ξέρω τι συμβαίνει στο σπίτι του καθενός αλλά οι κραυγές ήταν απίστευτες και δεν υπήρξε ούτε μία κίνηση...<br />
<br />
Πώς γίνεται να της δίνουν απλά φαΐ και να μην τους ενδιαφέρει τίποτ' άλλο;<br />
Άνθρωπός τους είναι...<br />
<br />
Εδώ οι υπόλοιποι σαν γειτονιά είμαστε ο ένας δίπλα στον άλλον...<br />
Έχουμε “κουμπαριάσει” όλοι μεταξύ μας και στα δύσκολα ξέρουμε ότι είναι εκεί.<br />
Δεν ξέρουμε τι συμβαίνει στο σπίτι του καθένα μα σε μια τέτοια κραυγή θα υπήρχε ανταπόκριση...<br />
<br />
Αυτοί οι άνθρωποι δεν θέλησαν να μπουν στην γειτονιά “μας” αλλά πλέον δεν μου φαίνεται παράξενο... Εδώ δεν θέλουν να μπουν στην ίδια τους την οικογένεια!<br />
<br />
Και ξαναλέω, δεν μπορώ να ξέρω τι πραγματικά συμβαίνει μα έχω ακούσει κι άλλες τέτοιες περιπτώσεις που αληθεύουν...<br />
Δεν καταλαβαίνω το σκεπτικό τους καθόλου!<br />
<br />
Πρόσφατα ένας φίλος έγραψε ένα άρθρο γιατί του φάνηκε περίεργο που ένας γνωστός τού συμπεριφέρθηκε σαν ξένος σε μια ώρα ανάγκης...<br />
Εδώ δεν ενδιαφέρθηκαν οι δικοί της άνθρωποι για εκείνη την γυναίκα που προφανώς υπέφερε,τι περιμένεις;<br />
<br />
Οι κραυγές της ακούστηκαν αλλά από λάθος άνθρωπο...<br />
Το μόνο σίγουρο είναι πως  δύσκολα θα σταματήσουν να αντηχούν στα αυτιά μου! Κρίμα που δεν μπορούσα να κάνω κάτι ουσιαστικό...<br />
<br />
[align=right][B][I]J-M...<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-10-2009</td><td valign=top></td></table><br />