Ποίηση... Το αναγκαίο κακό

Δημιουργός: tselesok, Σωκράτης

Αφιερωμένο στην Αγνή. Ένα στιχομέλος φωτοβόλο. Με το φως της καλύτερης τέχνης, της ποίησης. Μία δημιουργός, πηγή έμπνευσης. Αξίζει να επισκεφθείτε το προφίλ της πιστέψτε με: http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Stixoinfo&member_id=700

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κρυώνω.
Η υγρασία του τοίχου με τυλίγει.
Μου τρυπάει την ψυχή.
Μου σακατεύει το σώμα.
Κρυώνω.
Η θαλπωρή του θεού με αφήνει.
Με παρατάει στην στιγμή.
Χάνεται άδικα στο τώρα.

Πονάω.
Το σπίτι καταρρέει.
Η ζωή μου γκρεμίζεται.
Το αύριο αρνείται να ξημερώσει.
Πονάω.
Η αλήθεια πάντα καίει.
Το ψέμα απελπίζεται.
Η πραγματικότητα, ζωή δεν μπορεί να μου δώσει.

Τι κάνεις όταν δεν υπάρχει κανείς για σένα;
Όταν δεν έχεις λόγο για να ζήσεις...
Τι κάνεις όταν πρέπει τον εαυτό σου να πείσεις;
Όταν το κουδούνι σού χτυπάει η τρέλα...

Η ποίηση φαντάζει πάντα το αναγκαίο κακό.
Μια απελπισμένη κίνηση σωτηρίας...
Ένα βήμα προς το τέλος!

Μα η ασχετοσύνη ξεχειλίζει, φαίνεται βουνό.
Οι κόποι μιας ασήμαντης εμπειρίας,
κατακτιούνται εν καιρώ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-10-2009